Justitie heeft lang gewacht op aangiftes, vervolgens gevraagd om aangiftes en ze uiteindelijk geslikt voor zoete koek”, aldus de raadsmannen.Volgens de advocaat van Hans J. heeft justitie zich schuldig gemaakt aan slordig en kritiekloos onderzoek. „Toen eind 2006 de zaak leek vast te lopen, omdat geen van de getuigen aangifte wilde doen, heeft de politie een bijeenkomst gehouden om getuigen te informeren over het doen van aangifte.

Door de aangevers bij elkaar te zetten, konden ze onderling ervaringen uitwisselen en werden oorspronkelijke ervaringen aangepast. Er is zo een groepsdynamiek ontstaan in de richting van vergelding”, stelde de advocaat.

Ook zouden aangiften zijn gedaan nadat justitie een persconferentie over de hiv-zaak op 30 mei vorig jaar had gegeven. „De aangevers zijn beïnvloed door de media. De feiten werden daardoor verdraaid, waardoor de waarheid nu niet meer is te achterhalen”, vinden de advocaten. Volgens de raadsman van Peter M. zouden rechercheurs daarnaast getuigen sterk hebben gestuurd en beïnvloed.

Het openbaar ministerie eiste woensdag vijftien jaar celstraf tegen Hans J. De bekentenis van J., dat hij onder dwang van Peter M. hiv-besmet bloed bij meerdere verdachten zou hebben geïnjecteerd, is volgens zijn raadsman echter onbetrouwbaar. „Doordat hij steeds onder invloed was van GHB, heeft hij nauwelijks herinneringen aan het gebeuren. Hans wist niet wat hij deed. Een eventuele celstraf zou daarom van aanzienlijk kortere duur moeten zijn.”

Hoofdverdachte Peter M., die volgens justitie eveneens vijftien jaar de gevangenis in moet, heeft zich volgens zijn raadsman alleen schuldig gemaakt aan diefstal en drugshandel. „Hij heeft zijn straf inmiddels ondergaan”, zei hij.

De advocaat van Wim D. (een eis van acht jaar) vindt dat zijn cliënt moet worden vrijgesproken. „Hij heeft wel bezoekers uitgenodigd en opgehaald, maar wist nergens van en wilde niet dat ze iets werd aangedaan.”