Zo kunnen zij het publiek veel meer betrekken bij hun collectie, aldus Sebastian Chan, digitaal expert van het Powerhouse Museum in het Australische Sydney.„Musea moeten hun collectie digitaal verplaatsen naar de plaatsen waar de mensen zijn”, zegt Chan, die vrijdag vele Nederlandse museumdirecteuren en -medewerkers toespreekt op het Nationaal Museumcongres in Groningen.

Het Powerhouse Museum, dat al 125 jaar bestaat en 400.000 objecten heeft op het gebied van wetenschap en design, is inmiddels als een van de eerste musea ter wereld aangesloten op talloze netwerksites. „Toen we foto’s op fotosite Flickr hadden gezet, werden die in vier weken tijd door 40.000 mensen bekeken. Dat waren er evenveel als het aantal mensen dat daarvoor in een heel jaar op onze website die foto’s bekeek.”

De betrokkenheid is zo groot, stelt Chan, dat mensen via deze sites ook commentaar geven op de objecten en meedenken over de collectie. Het Australische museum kwam zo bijvoorbeeld achter de herkomst van een oude zwart-witfoto met een waterval erop. „We hadden geen idee waar die waterval zich bevindt. Totdat iemand meldde dat een makelaarskantoor een foto van diezelfde waterval op zijn site heeft staan. De waterval blijkt zich midden in Sydney te bevinden, in de tuin van een huis.”

Het Powerhouse Museum verwelkomt suggesties voor meer accurate beschrijvingen van de collectie. Het plan is een deel op een site als Wikipedia te zetten, waar mensen hun eigen kennis over de objecten kunnen spuien. „Het onderzoek van musea naar hun eigen collectie is nooit klaar”, aldus Chan. „Maar dat vertellen musea niet aan hun bezoekers. Musea zeggen: Zo zit het.” Daarom aarzelen veel musea volgens Chan met het delen van de kennis over hun verzameling met bezoekers.

Ook worden museale collecties niet via internet aan elkaar gekoppeld. „Als ik een stad bezoek en de werken van een bepaalde schilder wil bekijken, moet ik alle afzonderlijke websites van de musea aflopen. Terwijl je via één systeem naar een schilder moet kunnen zoeken. Technisch kan het, maar om politieke redenen zijn musea beducht om gegevens over de verzamelingen met elkaar te delen. Ze zijn bang voor concurrentie, vrezen de controle te verliezen en zijn bezorgd over hun merknaam en hun identiteit.”