De subsidies werden uitgekeerd voor een project voor de bestrijding van vroegtijdige schoolverlating. Om fraude tegen te gaan stelde het ministerie volgens De Potter „hele handboeken” samen, „ieder jaar strenger. Niemand betwist dat we met dit project beziggeweest zijn, maar om er subsidie voor te krijgen, moesten precies alle gevraagde kruisjes en handtekeningen op de goede plaats staan.” Omdat dat volgens het ministerie van Onderwijs niet het geval was, kreeg het Hoornbeeck College voor het cursusjaar 2002-2003 geen subsidie, terwijl de voor het volgende jaar verleende subsidie werd ingetrokken.„Een groot aantal scholen kreeg subsidieproblemen omdat niet precies alle regels waren gevolgd”, zegt De Potter. „Van de scholen die tot aan de Raad van State hebben doorgeprocedeerd, is er niet een in het gelijk gesteld. Wij hadden het dossier klaar en behoefden geen extra advocaatkosten te maken, daarom hebben we het hoger beroep toch maar doorgezet. Overigens is het begrijpelijk dat het ministerie geen krimp geeft: als ze één school iets toegeven, halen ze een lawine aan zaken over zich heen.”

Vanwege de administratieve rompslomp heeft het Hoornbeeck College de bedoelde subsidie de afgelopen jaren niet meer aangevraagd.