„Koffiemissie” als beproefd evangelisatiemiddel
Gedrevenheid typeert de drie voorgangers uit Peru. Mensen winnen voor Christus, dat is hun doel. De afgelopen weken waren de predikanten van de Iglesia Evangelica Presbiteriana y Reformada en el Peru (IEPRP) in Nederland. „Ik zou hier in Nederland zo willen beginnen als evangelist.”
Sinds ruim dertig is de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) actief in Peru. Door de werkzaamheden in het Latijns-Amerikaanse land zijn er goede contacten ontstaan met de IEPRP, een Peruaanse kerk die is ontstaan uit zendingswerk van Schotse en Nederlandse gereformeerden en Amerikaanse presbyterianen. De afgelopen weken waren drie predikanten op bezoek in Nederland. Ze spraken onder meer op de GZB-zendingsdag.Auto’s
De drie predikanten hebben veel nieuwe ervaringen opgedaan in Nederland. Verschillen met hun geboorteland zijn er „legio.” Vooral de zendingsdag liet diepe indruk na. Wat hun in het bijzonder opviel? Ds. Luis Ruiz Guerra glimlacht: „Dat alle auto’s zo netjes naast elkaar stonden. En dat ds. Mauritz in een oranje hesje het verkeer regelde.” Ook de gesprekken met bezoekers en de meditaties waren „onvergetelijk”, vullen de andere predikanten aan.
Ds. R. F. Mauritz, regiocoördinator Midden-Oosten en Latijns-Amerika bij de GZB, moet hartelijk lachen om de indruk die hij heeft achtergelaten. Ruim twee weken is hij de tolk en gastheer van de drie Spaanstalige predikanten. De voorgangers genieten zichtbaar van hun bezoek aan Nederland.
Missionaire betrokkenheid typeert de predikanten. Ze zien kansen voor het Evangelie, ook in Nederland. Ds. Rodrigo Maslucán Goñas, voorzitter van het moderamen van de IEPRP, laat er geen misverstand over bestaan: „Ik zou hier in Nederland zo aan de slag willen als evangelist.”
Waarom?
„Ik ben achttien jaar geleden ook al eens in Nederland geweest, maar ik zie steeds meer materialisme. De mensen leven hier niet voor God, maar voor het geld. Graag zou ik de Nederlanders willen wijzen op de liefde van de Heere Jezus. Al zou de taal wel een grote barrière zijn.”
Vriendschap
Zijn collega ds. Luis Ruiz Guerra is zelf door missionair werk in aanraking gekomen met de kerk. Hij komt uit een arm milieu. Vader Ruiz was ernstig verslaafd aan de alcohol en liet het gezin in de steek. Uit eigenbelang sloot Luis zich op jonge leeftijd aan bij een marxistisch-communistische jongerenbeweging. „Dat was voor een goede toekomst belangrijk. Ook het ideaal van gelijkheid tussen de mensen trok mij aan.”
Na de middelbare school trok hij samen met een vriend naar Lima. Hij ging in de hoofdstad van Peru psychologie studeren. Daar kwam hij in contact met de kerk. „Mijn vriend had Christus leren kennen. Op een dag vroeg hij me mee te gaan naar de kerk.”
Het bezoek aan de kerk veranderde zijn leven. „Het was een plek waar ik liefde en vriendschap ervoer. Een plek waar je werd geaccepteerd zoals je bent; in Christus is iedereen gelijk.” In de periode daarna leerde de student psychologie de Heere Jezus kennen. „Die toename in kennis is als het licht van de zon, dat bij een zonsopkomst steeds helderder wordt”, legt hij uit.
Geweld
Verschillende mensen wezen Luis op de mogelijkheid om een theologische opleiding te gaan volgen aan een seminarie. „Ik hoorde door deze adviezen heen de stem van de Heere die mijn weg leidde naar het seminarie.” Inmiddels is de Peruaan onbezoldigd directeur van een theologisch instituut in Zuidoost-Peru. Deze instelling, het Protestantse Seminarie van de Andes (SELA), leidt jonge mensen op tot evangelist of predikant.
Behalve zijn werk aan het seminarie zijn er in het zuidoosten van Peru voor de predikant mogelijkheden te over om zijn „diaconale hart” te laten spreken. Het instituut staat in Ayacucho. In deze regio probeerde de maoïstische guerrillabeweging Lichtend Pad in de jaren tachtig en negentig met grof geweld de maatschappij te ’hervormen’. Zeventigduizend mensen, vooral arme boeren, vonden de dood.
Nog altijd likt de straatarme streek zijn wonden: er wonen veel weduwen en wezen. Via diaconale projecten biedt de kerk hulp. De financiering is deels afkomstig uit Nederland. In 2003 haalde deze krant met een actie ruim 325.000 euro op voor onder meer de herintegratie van weduwen en wezen in de maatschappij.
Koffiehuis
De gedrevenheid van ds. Maslucán Goñas en ds. Ruiz Guerra is ook terug te vinden bij de derde Peruaanse voorganger: ds. Miguel Torres Aguilar. De 50-jarige predikant is een echte gemeentestichter, zo blijkt uit zijn verhaal. Hij heeft al tien nieuwe gemeenten gesticht. Het recept? „Ga in een koffiehuis zitten en biedt iemand een kopje koffie aan.”
Deze „koffiemissie” is een goed middel om mensen met het Evangelie te bereiken, zo ervaart ds. Torres Aguilar. „Binnen enkele minuten is er al de mogelijkheid om met de ander te spreken over het Evangelie. In ons land hebben veel mensen vragen over het geloof en de Bijbel.”
Voorlopig is de energieke Peruaan nog niet uitgewerkt. „Ik stop pas als ik nog tien gemeenten heb gesticht.”