Grensverleggende activiteiten. De term maakt duidelijk waar het bij deze activiteiten om gaat. Iedereen heeft ergens een grens. Die grens wordt opgezocht en er wordt geprobeerd je „over deze grens heen te helpen.”Op deze maandag gaan we naar Oirschot om daar verschillende grensverleggende activiteiten te beoefenen. De eerste twee uur worden we flink bezig gehouden op de hindernisbaan. Na een korte pauze komt het moeilijke werk. Eerst doen we de touwbaan. Het begint met het slingeren van een platform naar een net van stevig touw. Het vraagt van de deelnemers om tijdens het slingeren het net te grijpen en het ’veilige’ touw los te laten. Daarna bevinden we ons al snel op een hoogte van 5 meter en gaan achtereenvolgens over een slingerende brug, twee touwen naast elkaar die we op de knieën moeten nemen en enkelvoudig touw waarop we de catcrawl (een manier van voortbewegen op één touw) beoefenen. Dan volgen evenwichtsbalken, eerst op 3 meter, daarna op 5 meter hoogte. Bij de laatste balk moest ik toch wel even slikken voor ik genoeg moed verzameld had om door te lopen. Als laatste onderdeel op de touwhindernisbaan moeten we vanaf een platform in een net springen waarbij dit net op een afstand van ongeveer 3 meter van het platform verwijderd was, letterlijk een sprong in het diepe. Met name dit laatste onderdeel is voor velen een enorme uitdaging. Hoewel er een vangnet onder hangt, is het voor sommigen te veel van het goede. Hun grens is bereikt.

Die middag begint het ’grensverleggende werk’ pas echt. We gaan de klimtoren in. Eerst moeten we aan de buitenkant van de toren naar 15 meter klimmen. Ook hier lopen mensen tegen hun grenzen aan. Hoewel er een beveiligingstouw is, heb je al klimmend toch echt het gevoel dat je niet los kunt laten. We dalen af via een wand (abseilen) of via een touw dat schuin vanaf 15 meter naar beneden is gespannen (mariniersafdaling). Het afdalen is een sensatie. Als laatste gaan we naar 20 meter. De eerste 10 meter via een touwladder. Op 20 meter hoogte moeten we van het ene platform naar het andere via een evenwichtsbalk. Tot mijn verbazing gaat het me op 20 meter gemakkelijker af dan op 5 meter (misschien heb ik wel helemaal niet nagedacht). Nog drie keer dalen we nu af van 20 meter en dan zit het erop.

Ik ben grenzen tegengekomen, maar ik heb ze mogen overwinnen. Voor we begonnen (en soms ook wel tijdens activiteiten) heb ik om Gods nabijheid gevraagd. In dank zeg ik: Hij was bij mij.