Ouderen, jongeren en alleenstaande moeders dupe van euro
Ouderen, jongeren en alleenstaande moeders lopen na de invoering van de euro meer risico op financiële problemen dan voorheen. Elke groep heeft zijn eigen specifieke problemen met de nieuwe munteenheid. De gemeenschappelijke deler is dat allen de euro als een gulden uitgeven.
Dat stelt het Landelijk Platform Integrale Schuldhulpverlening, een overlegorgaan van de Nederlandse gemeenten, de kredietbanken, de schuldhulpverlenende diensten en het ministerie van Sociale Zaken.
Het platform krijgt vanaf dit voorjaar duidelijke signalen over grote groepen hulpzoekenden met lagere inkomens die moeite hebben met de euro. Door de grote prijsstijgingen bij de invoering van de euro in bijvoorbeeld de horeca en supermarkt raken mensen op bijstandniveau sneller door hun reserves heen, als ze die al hadden. Maar het grootste probleem is het omrekenen van de euro naar de gulden, zegt woordvoerster W. van den Bichelaer.
Voor ouderen is het omrekenen van euro vaak moeilijk en onbegrijpelijk. Het betalen van de vaste lasten loopt altijd wel, maar boodschappen doen is een probleem. „Het lijkt allemaal goedkoper in de winkel omdat ze de overgang naar de euro niet onder de knie krijgen. Zo raken ze langzamerhand in de problemen.”
Bij de jongeren, die normaal al niet zo prijsbewust zijn, schuilt het gevaar in ’fun-geld’. „De prijzen van bijvoorbeeld mobieltjes en uitgaan zijn fors toegenomen. Jongeren beseffen dat vaak niet en blijven toch dezelfde uitgaven doen. Die kosten komen nu extra hard aan”, aldus Van den Bichelaer.
Ook alleenstaande moeders met kinderen kloppen door de euro steeds vaker aan bij de schuldhulpverlening. „Deze moeders zitten al vaak op bijstandsniveau, maar willen hun kinderen toch net zo veel als de buurkinderen geven”, zegt de woordvoerster. „Daarbij hebben ze bij het afrekenen vaak nog een jengelend kind aan de arm en het omrekenen van de euro naar de gulden schiet er daardoor vaak bij in. Thuis beseffen ze dan pas dat bijvoorbeeld 9 euro gelijk is aan zo’n 20 gulden.”
Het Platform Schuldhulpverlening probeert vooral door preventieve voorlichting de ’euroschade’ te beperken. De organisatie geeft cursussen en budgetvoorlichting op scholen, buurthuizen, bij vrouwen- en ouderenbonden.
Een aantal steden heeft ruimschoots voor de invoering in 2002 aandacht aan de euro en de eventuele financiële gevolgen besteed. „Maar helaas is dat er bij veel gemeenten bij ingeschoten en kunnen we alleen achteraf voorlichting geven”, aldus Van den Bichelaer. Zij vindt dat ook de overheid hier veel meer verantwoordelijkheid voor moet dragen. Van den Bichelaer denkt hierbij onder meer aan de introductie van budgetadvies als vak in het onderwijs.