De kogel is weliswaar nog niet door de kerk, maar vrijdag maakte een woordvoerder van verzekeraar Delta Lloyd bekend vergaand in gesprek te zijn met de stichtingen Verliespolis en Woekerpolisclaim. Deze belangenorganisaties zijn opgericht nadat bleek dat beleggingsverzekeringen verborgen kosten bevatten, waardoor de uitkering fors lager uitkomt dan verwacht. In sommige gevallen blijft er zo veel aan de strijkstok hangen dat het product een astronomisch rendement moet maken om nog in de plus uit te komen.De woekerpolisaffaire raakt de hele samenleving. De afgelopen jaren zijn maar liefst 6,5 miljoen van dit soort polissen verkocht, in vele varianten. Ze waren een periode razend populair en consumenten maakten er gretig gebruik van voor de opbouw van een pensioen, het financieren van een studie voor de kinderen of het aflossen van een woningschuld. Diverse financiële instellingen, waaronder ING-dochter Nationale-Nederlanden, Fortis en Rabobank, verkochten deze producten.

Volgens ingewijden komt deze week een definitief akkoord naar buiten. Dat wordt tijd ook. De kwestie sleept al jaren. Zeker nadat de Autoriteit Financiële Markten in 2006 een vernietigend oordeel gaf over de polissen, kwamen verzekeraars en consumenten als kemphanen tegenover elkaar te staan. Delta Lloyd kiest nu eieren voor zijn geld. Dat is een volwassen houding, die tegelijkertijd voorkomt dat de imagoschade verder oploopt. Ook al kost die reparatie dan 300 miljoen euro, het bedrag dat de verzekeraar naar verluidt op tafel moet leggen.

Uiteraard worden de onderhandelingen met argusogen gevolgd door andere verzekeraars. Een akkoord zal een voorbeeld zijn voor de hele sector. Met het bedrag van Delta Lloyd als basis komen de cijferaars op een totale schikking van zo’n 6 miljard euro. Een forse aderlating, maar verzekeraars kunnen financieel gezien tegen een stootje. Het zou daarom van wijsheid getuigen als collega’s het voorbeeld van Delta Lloyd snel volgen.

De uitkering zal niet alle schade van consumenten vergoeden. Maar polishouders hebben weinig keus. Als de stichtingen positief zijn over het plan, rest alleen nog een individuele rechtsgang. Een advocaat is echter duur en de resultaten zijn zeer ongewis. Bovendien moeten gedupeerden ook hun hand in eigen boezem steken. Zij hebben tenslotte dikwijls vertrouwd op de blauwe ogen van hun adviseur.

Blijft nog één vraag over: hoe kunnen verzekeraars en consumentenorganisaties voorkomen dat dergelijke affaires opnieuw plaatshebben? Immers, de woekerpoliskwestie is geen geïsoleerd geval. Recent speelde nog de aandelenleaseaffaire waarvoor schikkingen zijn getroffen. En wat te denken van het knappen van de internetzeepbel op de beurzen rond de eeuwwisseling. Of de piramidespelen… In alle gevallen gingen beleggers voor miljoenen het schip in. Het zou goed zijn als beide partijen zich goed op die vraag bezinnen. Want alleen een schikking in het huidige conflict -hoe mooi ook- is geen garantie voor het uitblijven van problemen in de toekomst.