Wilhelmina durfde niet alleen de straat over
Koningin Wilhelmina was al ver in de zestig toen ze nog steeds niet alleen een drukke straat durfde over te steken.
Dat vertelt Max Kohnstamm, die haar in de laatste drie jaar van haar regering diende als particulier secretaris, vrijdag in de NOS-documentaire ”1948: Juliana, een nieuwe koningin”.Hij vertelt hoe ze vanuit het Paleis op de Dam een boodschap wilde gaan doen. Hij moest haar een arm geven en helpen bij het oversteken. „Ik ben nog nooit alleen een drukke straat overgestoken”, legde de koningin uit.
Volgens Kohnstamm heeft Wilhelmina erg geleden aan eenzaamheid en hunkerde ze naar het gewone leven. Juliana noemt hij „innerlijk zeer vastberaden.”
Ook oud-premier De Jong werkt aan het programma mee. Hij noemt het Nederland van direct na de oorlog „een beetje achtergebleven, een beetje suffig.” Maar de mensen waren wel „vrolijker, blijmoediger.”
Professor Cees Fasseur weet te vertellen dat koningin Juliana later terugverlangde naar „de Bernhard van 1948”, toen hun huwelijk kennelijk nog redelijk was. En Harrry Mulisch meldt dat hij op 6 september 1948 niet eens in de gaten had dat Juliana die dag werd ingehuldigd.