Vanaf 1 januari 2003 zullen diamanten van mijn tot juwelier zijn te volgen via een garantiesysteem. Alle ruwe diamanten die worden geëxporteerd, moeten vergezeld gaan van een certificaat dat wordt uitgegeven door de betreffende regering. Iedereen die een diamant koopt, kan vragen om het bewijs van de oorsprong van de diamant. Handelaren die de regels overtreden raken hun handelsvergunning kwijt en exporterende landen kunnen in dat geval internationale sancties tegemoetzien en een exportverbod.

Het akkoord kwam tot stand na 2,5 jaar onderhandelen in het zogeheten Kimberley Proces. Tot de onderhandelingen werd besloten toen duidelijk werd dat de diamantproductie burgeroorlogen als die in Angola en Sierra Leone financierde. De bloeddiamanten kwamen op de markt ondanks een exportverbod voor Afrikaanse oorlogsgebieden dat werd ingesteld door de Verenigde Naties. Aangenomen wordt dat ongeveer 3 procent van de jaarlijks geproduceerde ruwe diamanten afkomstig is uit oorlogsgebieden.

Actievoerders tegen bloeddiamanten hebben het garantiesysteem een stap voorwaarts genoemd. Zij wijzen er echter op dat het systeem nog steeds gebaseerd is op goed vertrouwen. Het toezicht op de certificaten wordt overgelaten aan de diamantindustrie, die geen onafhankelijke partij is.

Het Zwitserse staatssecretariaat van Economische Zaken, dat de conferentie in Interlaken had georganiseerd, gaf toe dat diamanthandelaren de regels kunnen ontduiken. „Het is moeilijk in te schatten in hoeverre het certificatensysteem de handel in bloeddiamanten kan indammen”, aldus het ministerie. Maar Eli Izhakoff, voorzitter van de Wereld Diamantraad, verzekerde dat het akkoord ervoor zal zorgen dat de productieketen wordt gezuiverd.

De deelnemers aan het Kimberley Proces komen volgend jaar opnieuw bijeen om te spreken over verscherping van het toezicht op het garantiesysteem.