Er komt heel wat jargon voorbij in een gesprek met vicepresident Heiligenberg. Een motorevenement is een ”treffen” of een ”rally”, stunts en spelletjes heten ”silly games”. Een biker noemt een regio een ”chapter”. De tweede voorzitter uit Den Helder bezit geen autorijbewijs en rijdt motor sinds zijn achttiende. „Motorrijden is actief rijden”, zegt hij. „Je ervaart de omgeving en voelt de wind om je hoofd waaien.”Dat de CMA evangeliseert, vindt hij niet meer dan normaal. „Een christen is overal getuige. Op het werk en in de buurt. Ik ben motorrijder en begeef me in de bikerwereld. Het ligt voor de hand om daar iets uit te dragen.”

CMA Nederland is de voortzetting van de voormalige clubs ”Psalm 23” en het Friese ”Roosters’ Crow”. De bikerclub heeft tussen de 200 en 250 leden, onder wie actieve leden en supportleden. Eens per maand komen de leden in afzonderlijke regio’s bij elkaar voor ontmoeting, gebed en een korte Bijbelstudie. Tegelijk spreken ze door aan welke activiteiten ze meedoen. Dat kan een toerrit zijn („Veel kilometers maken en een bak koffie drinken op een terras”) of een treffen („tentje achterop de motor, kamperen op het terrein van een clubhuis”). De CMA doet ook mee aan competities.

„Bepaalde groepen motorrijders kijken eerst de kat uit de boom als we er zijn”, zegt Heiligenberg. „Ze vragen zich af of we echte bikers zijn, of we hen willen bekeren. Deze vooroordelen neem je alleen weg door hen te leren kennen.”

Hoe ziet hij zichzelf? „Motorrijden is een keus, een manier van voortbewegen, bij sommigen ook een levensstijl. Allereerst ben ik een christen.”

Op bikerfeesten gaan CMA’ers te bloot geklede vrouwen uit de weg. Heiligenberg: „Als er een bepaalde show wordt opgevoerd, ga je even buiten bij het kampvuur staan en maak je een praatje. Anderen merken dat op, vragen ernaar. Dat levert nogal eens een mooi gesprek op waarin je vertelt dat je een vrouw niet als lustobject wil zien. De motorclub hanteert dit beleid ook om te voorkomen dat op foto’s van dergelijke feesten in motorbladen het embleem van de CMA opduikt. Het embleem met daarop een Bijbel en een kruis.

Om ervoor te zorgen dat de mannelijke clubleden een teveel aan bloot kunnen vermijden, halen de vrouwen de drankjes. Alleen fris dan, want de christelijke motorrijders gebruiken -als ze nog moeten rijden- geen alcohol. Ze worden om die reden nogal eens op de korrel genomen. „Een clublid bestelde een cola en kreeg een rum-cola. „Heb je nog zo’n lekker colaatje voor me?” was zijn reactie.”

De vicevoorzitter is blij met de reputatie van de CMA. „De bikerwereld waardeert het als iemand ergens voor staat.” Als de mogelijkheid zich voordoet, bieden CMA’ers hun hulp aan. Bijvoorbeeld als EHBO’er tijdens een show.

Elke vierde zondag van de maand belegt de CMA een „samenkomst voor het motorvolk” in de oude militaire kapel van vliegbasis Valkenburg bij Katwijk. De Church for Bikers wordt met gemiddeld veertig belangstellenden per dienst redelijk goed bezocht, zegt Heiligenberg. De liederen zijn aangepast aan het publiek, een van de CMA’ers met preekervaring houdt een korte preek.

De jaarlijkse rally EMC, voluit het European Motorcyclists for Christ, werd dit jaar georganiseerd door CMA Nederland, deels vanwege het jubileum. Met name christelijke motorrijders uit heel Europa konden terecht voor training en toerusting. Vanaf vrijdagavond was het programma toegankelijker, met silly games, een toerrit en een bikermarkt. De CMA had een stand met onder meer badges en de Nederlandse bikerbijbel ”Highway tot Heaven”.

Met de meeste motorrijders die hij tot op heden ontmoette, had Heiligenberg gesprekken over het geloof. „In enkele gevallen werkte dat iets uit. Een vrouw die ik zes jaar geleden ontmoette, hoort nu bij ons en draagt haar geloof uit bij haar oude vrienden.” Wat sprak haar aan in de CMA? Heiligenberg: „Ik ga ervan uit dat God haar aangesproken heeft.”