Baron Thierry van Zuylen is een paar dagen in Nederland. Vanuit zijn privésalon heeft hij zicht op de bouwvakkers die zijn kasteel onder handen nemen. Van Zuylen ziet het als zijn plicht het kasteel in stand te houden. In 2000 deed hij afstand van zijn bezit om subsidies en fondsen te kunnen werven voor de verbouwing. Voor de baron geen opoffering. „ We moeten De Haar op een realistische manier de 21ste eeuw binnen loodsen”.Van Zuylen en zijn voorvaderen hebben nooit echt op De Haar gewoond. Jaarlijks neemt de familie met gasten en een huishouding in september intrek in het kasteel. De Haar is dan niet toegankelijk voor publiek. Hoewel het kasteel geen particulier eigendom meer is, mogen de Van Zuylens tot in lengte van dagen een maand op het voorouderlijk kasteel verpozen.

Volgens de baron is het verblijf van de familie essentieel voor het behoud van het kasteel. „Uiteraard is de verbouwing nodig om het gebouw niet tot een ruïne te laten verworden, maar een kasteel heeft een ziel nodig. Er moet gewoon worden geleefd. Niemand heeft iets aan een dood monument”.

Van Zuylen roemt de vrijwilligers die dagelijks bezoekers rondleiden. „Zij geven geschiedenis door”. Een van die vrijwilligers is Aaltje Waterham. Elf jaar al geeft zij rondleidingen. Hoewel veel meubels en kunstschatten zijn opgeslagen, raakt ze in vervoering van het gebouw en alle schoonheid. „De huidige naaktheid van sommige zalen en kamers geeft het kasteel weer een heel andere dimensie”.

Omdat deze zomer de fundering van het kasteel wordt aangepakt, zijn de vrijwilligers hun onderkomen in het souterrain tijdelijk kwijt. In een van de badkamers op de eerste etage bereidt Waterham haar rondleidingen nu voor. Op het bad met pootjes ligt een plank en daar staan koffie, suiker, melk en oplossoep op. Op de schouw hebben portofoons een plekje gevonden en de route van de rondleidingen hangt op de spiegel boven de wastafel.

Waterham vertelt dat het kasteel tijdens de renovatie openblijft voor bezoekers. Belangstellenden vangen een glimp op van het dagelijkse reilen en zeilen in het kasteel. Een van de medewerkers moet een lampje vervangen in demetershoge ontvangsthal van het kasteel. „Eigenlijk heel simpel”, legt Waterham uit. „We hebben een lege verpakking Dreft doormidden geknipt en op een lange stok gezet. In het oude flesje zit een zuignap en zo kunnen we de lamp eruit draaien en vervangen door een nieuwe”.

Ondanks alle pracht en praal ademt het kasteel volgens Waterham de sfeer uit van een gewoon huis. „Als De Haar door de Van Zuylens in bezit wordt genomen, merk je dat hier nog gewoon kan worden geleefd en dat is toch wel heel speciaal”.

Dat we niet te maken hebben met een gewone huishouding blijkt uit de knipsels en memorabilia in een van de kasten in de woonkamer. Menukaarten en foto’s van sterren en bekendheden die de feesten van de baron bezochten. Van telgen uit eeuwenoude adellijke geslachten tot schrijvers, kunstenaars en filmsterren. Coco Chanel, Maria Callas, Brigitte Bardot, Gina Lollobrigida, Michael Caine en Roger Moore bezochten de baron in Haarzuilens.

Op dit moment verblijft de baron Van Zuylen geen hele maand in het kasteel. Meubels zijn opgeslagen, gastenkamers worden bevolkt door werklieden en de keuken is niet in gebruik. Eind 2010, wanneer de restauratie is voltooid, hoopt de familie weer een feest te kunnen geven voor gasten.