Meer geld, minder regels
Fractiespecialisten uit de Tweede Kamer buigen zich deze weken over de begrotingen van de diverse departementen. Vandaag start de behandeling van de begroting van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
NAAM: dr. A. C. (Agnes) Kant
ACHTERGROND: Tweede-Kamerlid sinds 1998 voor de Socialistische Partij. Van 1994 tot 1998 was ze raadslid voor de SP in haar woonplaats Doesburg. De partij heeft daar eenderde deel van het aantal raadszetels in handen.
ERVARING: In de periode 1994-1998 was Agnes Kant fractiemedewerker van de Socialistische Partij in de Tweede Kamer. In 1985 studeerde ze af als epidemiologe aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Daarna trad ze als wetenschappelijk medewerker in dienst van de universiteit. Ze promoveerde in 1997 op een onderzoek naar de organisatie van bevolkingsonderzoeken.
PLUSPUNTEN BEGROTING: „Ik ga dit jaar de balans opmaken van ruim zeven jaar gezondheidszorgbeleid door minister Borst. En dan slaat die balans altijd naar een bepaalde richting uit. Veel positieve dingen zie ik eigenlijk niet. Meer geld is weliswaar heel positief, maar het is „too late and too little”, te laat en te weinig. Ik zie het extra geld een beetje als een vlag op een modderschuit: eerst zelf de ellende veroorzaken en daarna zeggen: Kijk eens wat we nu doen. Natuurlijk is het goed dat de akkers van de zorg een beetje worden besproeid, maar op een droge grond is dat zo weg. We hebben een complete beregeningsinstallatie nodig.”
MINPUNTEN BEGROTING: „Ik ga er vandaag zes naar voren brengen en dat is volgens mij ook het politieke testament van Borst. Allereerst zijn er de wachtlijsten. Bij elkaar wachten er nog 300.000 burgers op zorg. Verder zijn er te veel vermijdbare sterfgevallen. Er overlijden mensen omdat er voor vitale ziekten wachtlijsten zijn en omdat er een tekort is aan intensive care en donors. In de derde plaats heeft er in de afgelopen jaren verschraling van de zorg plaatsgevonden. Hulpverleners hebben onvoldoende tijd om op een menswaardige wijze zorg te verlenen. Gehandicapten, ouderen en psychiatrische patiënten zijn daarvan de dupe.
Dan zijn er natuurlijk de grote personeelstekorten. Al jaren is er gewaarschuwd voor een tekort aan huisartsen en verpleegkundigen. De minister heeft deze signalen gewoon naast zich neergelegd. Ook zijn er veel te weinig verpleegkundigen. Dat heeft mede te maken met de veel te lage salarissen voor deze groep. Het vijfde minpunt is dat in de afgelopen jaren het ’gezondheidszorggat’ tussen arm en rijk is gegroeid. Als je armer bent, word je eerder ziek en ga je eerder dood. De kans om voor je 65e te overlijden is in een achterstandswijk 50 procent hoger. Tot slot is het een grote schande dat het aantal daklozen in de afgelopen vijf jaar is verdubbeld.”
AMBITIE: „De grote vraag voor mij is: Waarom houdt deze minister, die ons opzadelt met zo’n politieke erfenis, niet de eer aan zichzelf? Ze moet uit eigener beweging opstappen. De zorgsector zelf is ook kritisch; de credits zijn op.
Ik ga de bewindsvrouw zeer kritisch bevragen op allezes de punten uit haar politieke erfenis. Via amendementen ga ik in ieder geval vragen de verschraling in de zorg aan te pakken en extra geld te reserveren voor daklozen.”
INSCHATTING: „De meerderheid zal niet achter mijn wens staan om minister Borst te vragen de eer aan zichzelf te houden. De coalitie wil enkele maanden voor de verkiezingen geen problemen meer veroorzaken. Ze hebben allang afgesproken dat deze minister de rit mag uitzitten. Ik weet wel zeker dat andere fracties ook kritisch zijn over haar beleid.”
CIJFER VOOR MINISTER: „Het is natuurlijk een onvoldoende, maar hoe diep? Het is niet zo dat ze niets heeft gepresteerd, anders was het een één geweest, maar een dikke onvoldoende is het wel. Ik geef haar een vier.”
TOEKOMSTSLOGAN VOOR VOLKSGEZONDHEID: „Meer geld, minder regels. De overheid moet de sector niet langer dichtregelen; ze moet de mensen op de werkvloer de verantwoordelijkheid teruggeven. Om dat te kunnen realiseren is er meer geld nodig.”