”Jeans for jeans” is een van de zes initiatieven uit het project ”Naar een ketenaanpak in het afvalbeleid” van het ministerie van VROM. Bedrijven in verschillende sectoren onderzoeken hoe ze de materiaalkringloop verder kunnen sluiten en tegelijk de milieudruk in de keten kunnen verlagen.De bedoeling is dat de oude/nieuwe spijkerkleding in september in de winkels ligt. Dutch Spirit is vooral te vinden in België: daar verkopen 160 winkels het merk; in Nederland zijn het er 10. Begin volgend jaar moeten dat er zestig zijn, zegt Rien Otto, oprichter van de milieuvriendelijke modemaker en ontwerper van de spijkerstofserie.

Hoe ziet een gerecyclede spijkerbroek eruit?
„Je ziet geen verschil met de gewone. We hielden onlangs een grote modeshow en na afloop vroegen de kijkers: „Waar blijft de gerecyclede spijkerbroek?” Die was dus al voorbijgekomen.”

Hoe wordt hij gemaakt?
„Eerst verzamelt kledinginzamelaar KICI oud spijkergoed. Dat gaat naar recyclebedrijf S. Frankenhuis & Zoon, dat de oude spullen helemaal uit elkaar haalt en in een machine vermaalt, totdat alleen vezels overblijven. Knopen en ritsen worden -nu nog- met de hand verwijderd. De vezels worden in Turkije gesponnen tot draden en daarna geweven tot stof voor nieuwe jeans.”

Wat maakt hem milieuvriendelijk?
„De broek kost geen nieuwe katoen. Katoenteelt vraagt ontzettend veel water, bemesting en pesticiden. En hergebruik scheelt zeker 40 procent aan energie. Dan nemen we de spijkerkleding nog eens op in onze klimaatneutrale manier van produceren, wat betekent dat we de CO(in2(-uitstoot berekenen en laten compenseren. Vijf van deze spijkerbroeken belasten het milieu minder dan één nieuwe.”

Geldt dit productieproces als recycling, of als ”cradle to cradle”?
„Het is cradle to cradle. Recyclen wil zeggen dat je materialen hergebruikt, en dan maakt het niet zo veel uit wat je ermee doet - kleding verandert bijvoorbeeld in matten, of poetsdoeken. Cradle to cradle betekent upgrading, of in ieder geval op hetzelfde niveau blijven zitten. In dit geval: oude spijkerbroek wordt nieuwe spijkerbroek - die later opnieuw te gebruiken is voor nieuwe jeans.”

De kleding wordt in Turkije gefabriceerd. Waarom niet in Nederland? Dat scheelt transportkosten en CO(in2(-uitstoot.
„Als we in Nederland zouden produceren, moet een broek 300 of 400 euro gaan kosten. Daarnaast haal je dan werkgelegenheid weg in Turkije. Wij hebben er altijd op gelet dat de arbeidsomstandigheden in de fabrieken waarmee wij zaken doen goed zijn -geen kinderarbeid, goede lonen- en de werknemers hebben het geld nodig. Trouwens, de transportkosten zijn minimaal.”

Een spijkerbroek kost zo’n 90 euro…
„Ja. De prijs van normale jeans. Sinds wanneer moet een gerecycled spijkerbroek goedkoper zijn? Wij zijn gewoon een modelabel. Als de fabrikant een eerlijke prijs moet krijgen -waardoor hij zijn personeel goed kan betalen zodat het behoorlijk kan wonen, leven en de kinderen naar school kan sturen- dan is 90 euro niet te veel.”

Doet ”Jeans for jeans” met de mode mee?
„Zeker. Wij maken hippe kleding. Het smalle model spijkerbroek verdwijnt een beetje, je ziet de pijpen beneden weer veel wijder worden, en dat zie je dus ook bij deze ontwerpen.”

Wat wordt het volgende project van Dutch Spirit?
„We zijn met een grote fabrikant in het buitenland bezig om nieuwe stoffen te ontwikkelen. Uiteindelijk is het de bedoeling dat katoen niet meer nodig is. We werken bijvoorbeeld aan Tenceljeans, spijkerbroeken gemaakt van de eucalyptusboom.”

Een broek van hout?
„De eucalyptusboom is helemaal te vermalen. Door hem te mengen met water en nog een aantal stoffen ontstaan vezels. Een kledingstuk van dat materiaal kun je, nadat het is afgedragen, zo in de grond stoppen - na zes maanden is het veranderd in compost. Plantjes groeien er goed op.”