De machinist, die de afgelopen dertig jaar negen keer iemand voor zijn trein zag springen, vindt dat hij onvoldoende psychiatrische hulp heeft gekregen van de NS. Na de laatste zelfmoord was de man zo aangeslagen dat hij werd afgekeurd. Hij claimt een hoog bedrag aan smartengeld.

De kantonrechter was het in het tussenvonnis begin september met de machinist eens dat de psychische schade die hij heeft geleden door de zelfmoorden het directe gevolg was van zijn werkzaamheden. Bovendien komt hij vanwege die psychische schade volgens de rechter in aanmerking voor een schadevergoeding door de werkgever.

De rechter wilde echter voor een definitieve uitspraak meer deskundigen horen over de vraag in hoeverre de NS verantwoordelijk gesteld kan worden. Die procedure is vanwege het hoger beroep op de lange baan geschoven.

De NS voelt zich in het tussenvonnis allerminst veroordeeld. Het bedrijf wijst erop dat er inmiddels veel aan de begeleiding van machinisten wordt gedaan. In de jaren zeventig en tachtig lag die norm heel anders, stelde een woordvoerster. Om juridische redenen stelt de NS toch hoger beroep in, voegde het spoorwegbedrijf daaraan toe.

De financiële belangen zijn ook groot. Bij de advocaat van de machinist, Y. Drost, heeft zich namelijk al een aantal machinisten met vergelijkbare problemen gemeld.

Het hoger beroep dient binnenkort bij het gerechtshof in Amsterdam.