Het beraad is een informeel orgaan dat naast en onder auspiciën van de Raad van Kerken functioneert. In dat orgaan zitten vertegenwoordigers uit de brede kerkelijke gezindte. „Het beraad is ontstaan uit de behoefte aan een bredere ontmoeting, zonder dat de kerken nu allemaal lid van de Raad van Kerken hoeven te worden”, zegt Brinksma. Behalve secretaris van het genoemde platform is hij voorzitter van de Rafaël Gemeenschap, de op een na grootste pinksterdenominatie in Nederland.Het beraad is bedoeld als een gelegenheid tot ontmoeting en onderlinge kennismaking, onder voorzitterschap van de Raad van Kerken. „Het zijn geen bijeenkomsten die uitmonden in conclusies of verklaringen. We komen bij elkaar om te spreken over gebed en persoonlijke geloofsbeleving. Het is mijn ervaring dat je dichter bij elkaar komt door een persoonlijk geloofsgetuigenis te geven en samen liederen te zingen dan wanneer je de zaken dogmatisch op scherp wil zetten. De meeste scheuringen zijn leerstellig van aard. Daarom zul je nooit één worden als je je richt op leerstellige eenheid. Dat neemt niet weg dat er met elkaar gesproken moet worden over God, Jezus Christus als Verlosser en andere belangrijke geloofszaken als er lidkerken zijn die een vrijzinnig spoor bewandelen.”

Brinksma heeft de indruk dat de Raad van Kerken de laatste tijd meer op zoek is naar zijn spirituele wortels. De aandacht voor zuiver maatschappelijke vragen is, denkt hij, meer in evenwicht met die voor de spirituele kant van het geloof. „Dat heeft volgens mij ook te maken met de pinksterkerken, die wereldwijd als een lopend vuur groeien. In deze kerken is er sterke aandacht voor het werk van de Geest en de persoonlijke geloofsbeleving. Tegelijkertijd zie je dat er ook bij deze kerken in toenemende mate aandacht is voor horizontale verhoudingen en het diaconale aspect van de kerk.”

Waarom dan geen lid van de Raad van Kerken?
„We participeren al in de Evangelische Alliantie, waarmee we ook een stem hebben in de samenleving. Als Rafaël Gemeenschap zijn we vorig jaar voor het eerst toegetreden tot het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken, het CIO. Het is denk ik vooral een kwestie van prioriteit en van energie. We zijn een gemeenschap die nog maar amper twintig jaar bestaat en druk bezig is om te ontdekken wie zij is en hoe zij aan gemeentestichting kan doen. De vraag om lid te worden van de raad is nog nooit aan de orde geweest.”

De raad maakt zich sterk voor zichtbare eenheid van kerken. Herkent u zich daarin?
„Absoluut. De kerk moet veel meer zichtbaar worden. Wij hebben als christenen een geweldige boodschap om antwoord te geven op tal van vragen van onzekerheid en angst. In talkshows en andere media zien we vaak moslims uitgenodigd worden, maar christenen blijven achterwege. Ik ben niet bang voor de toenemende invloed van de islam, wel vrees ik dat we onze identiteit en boodschap als kerken verliezen. Het is nodig dat we de stem van de kerk laten horen en niet laten smoren.”