Minister Verburg (Landbouw) kondigde die controle aan in het televisieprogramma Buitenhof, na signalen over misstanden bij het vervoer en de slacht van runderen.Aaldert Wildeboer, eigenaar van het slachthuis, eist vrijdag voor de rechtbank in Den Haag dat Verburg de uitspraken over zijn slachthuis terugneemt. Er werden geen misstanden geconstateerd, maar de aanvoer viel wel stil bij Friesland Vlees, dat ’besmet’ was verklaard.

Ook ondernemers die afhankelijk zijn van Friesland Vlees voelen de gevolgen. „We werkten voorheen met vier mensen, maar nu met twee omdat er te weinig werk is”, vertelt Steven Chin van huidenhandel Euhico.

Het bedrijf kocht per week zo’n duizend huiden van koeien die bij Friesland Vlees werden geslacht. Euhico in Leeuwarden zoutte de huiden, zodat die langer goed blijven, en transporteerde ze dan naar China. Daar werden de huiden verwerkt tot leer en vooral gebruikt voor de bekleding van meubels. „Alle koeienhuiden kochten we van Friesland Vlees. Dat is in één klap weg”, zegt Chin.

Edelwasserij Miedema heeft geleerd van het verleden. Directeur Remmie Miedema werkt al dertig jaar voor de slachterij; zijn bedrijf wast de bebloede kleding van de slachters. In 2003 ging Brada, zoals de slachterij toen heette, failliet. „Dat was destijds wel een klap”, aldus Miedema. Zijn bedrijf is dan ook niet meer alleen afhankelijk van Friesland Vlees.

Bij automatiseerder Twaka werkt de stilte bij de slachterij ook door. Het bedrijf onderhoudt de slachtsystemen bij Friesland Vlees. Van de vijf medewerkers zijn er nu nog drie over.

„Wij krijgen afhankelijk van de omzet van Friesland Vlees betaald. Dus bij ons zijn de inkomsten enorm gedaald, de schade loopt in de tienduizenden euro’s”, aldus eigenaar Reinder Kerkhof.

Friesland Vlees slachtte voor april 2000 à 3000 koeien per week. Nu zijn dat alleen nog ruim duizend zogenaamde rosékalveren. Kerkhof heeft zijn hoop gevestigd op het kort geding vrijdag. Als Friesland Vlees wint, wil Kerkhof zijn schade op de minister verhalen.