In het midden van de jaren ’80 verdiende een directeur gemiddeld zestien maal een modaal salaris. In 2007 was dat opgelopen naar 44 maal modaal.Dat blijkt uit onderzoek van de Volkskrant naar salarissen over de periode 1983-2007. De bevindingen zijn gepubliceerd in het boek ”Het grote graaien”, dat zaterdag is verschenen.

In die periode stegen de salarissen van bestuurders met gemiddeld 7,2 procent per jaar. Het modale inkomen ging per jaar met 2,3 procent omhoog tot 30.000 euro bruto per jaar. Als het net zo hard was gestegen als de topinkomens, zou het 91.000 euro zijn geweest.

Het gemiddelde salaris van directeuren van de honderd best verdienende bedrijven, steeg in 25 jaar tijd van 225.000 euro naar 1,3 miljoen euro, aldus het onderzoek. Bij de 25 best verdienende bedrijven steeg het directeurssalaris nog harder. Dat verzevenvoudigde in die periode.

De Amerikaan Tom Ford van concern Gucci voert de top 5 aan van grootverdieners bij Nederlandse bedrijven sinds 1983. Hij incasseerde 106 miljoen euro. Jan Bennink van Numico staat met 85 miljoen op de tweede plaats.

Van de bestuursvoorzitters die nu nog in functie zijn, verdiende Shelltopman Jeroen van der Veer in 2007 het meest: 9,4 miljoen euro. Dat is 314 maal modaal.

Volgens FNV-voorzitter Agnes Jongerius toont dit aan dat „de discussie over de topinkomens legitiem is.” Het zijn die topmanagers die vaak moeilijk doen wanneer het om heel normale loonvragen van werknemers gaat, aldus Jongerius.

Deze discussie speelt volgens haar niet alleen in Nederland, maar ook elders in Europa en in de VS. „Dus vluchten kan niet meer”, wil zij de topbestuurders voorhouden, die onlangs dreigden hun hoofdkantoren te verplaatsen als er geen einde komt aan de ophef over hun salarissen.

Jongerius verwacht van de commissie-Frijns, die onderzoek doet naar goed ondernemingsbestuur, dat die eind deze maand met een aanscherping komt van de Code Tabaksblat. Deze vrijwillige code is bedoeld om zelfverrijking van de top in het bedrijfsleven tegen te gaan.