Dat stelt de Schotse journalist en onderzoeker Ronald Boyd-MacMillan. In zijn boek ”Volharden in geloof” tekende hij de „geestelijke schat” op van de vervolgde kerk. Deze maand verschijnt de Nederlandse vertaling van het werk.Boyd-MacMillan, theoloog en werkzaam voor Open Doors International, schreef zijn boek gedeeltelijk uit schaamte. „Omdat de meerderheid van de vrije kerk de vervolgde kerk niet kent”, zo verklaart hij tijdens zijn korte verblijf in het kantoor van Open Doors in Ermelo. Het uitzonderlijke relaas van een enkele martelaar haalt volgens hem het nieuws. Maar de miljoenen christenen die volharden in hun geloof zonder dat ze spectaculaire verlossingen meemaken, blijven buiten beeld. Daarom wil Boyd-MacMillan het complete verhaal vertellen. En zo ontstond, aldus Anne van der Bijl in het voorwoord, „het beste overzicht van de vervolgde kerk in deze wereld.”

De auteur is in Nederland voor de studieochtend van Open Doors over ”Volharden in geloof”, vanmorgen in Utrecht. De geestelijke schat van de vervolgde kerk die hij optekende, vond Boyd-MacMillan tijdens de talrijke ontmoetingen met lijdende christenen. Ze overtuigden hem ervan dat westerse christenen de vervolgde kerk moeten ontmoeten om inzicht te krijgen in hun eigen geloof, maar vooral om inzicht te krijgen in de Bijbelse waarheid dat er geen gelovige is die niet vervolgd wordt. „Het enige verschil tussen u en ons”, zei een Chinese christen ooit tegen hem, „is dat het hier op een beestachtige manier is gebeurd en wij dat zo duidelijk hebben kunnen zien. Waar u woont, gebeurt het op zo’n subtiele manier dat men het niet eens doorheeft.”

Doorgestreept
Boyd-MacMillan heeft twintig jaar ervaring met het werken onder vervolgde christenen. „Wij lezen over al de Bijbelverzen over verdrukking heen, alsof ze zijn doorgestreept. De vervolgde kerk haalt de sluier weg.” In zijn boek noemt hij verschillende inzichten van de vervolgde kerk die de westerse kerk kunnen helpen. Zoals het „bouwen van een cel” (tijd creëren om God te leren kennen) en het aanvaarden van de wetenschap dat God Zijn Koninkrijk niet bouwt op onze prestaties maar op onze opofferingen.

De meest fundamentele vraag van de vervolgde kerk is volgens Boyd-MacMillan hoe het mogelijk is dat de vrije kerk zegt dat ze geen verdrukking lijdt. „Als je bedreigend bent voor het kwaad, komt dat achter jou aan, zeggen ze. Een niet vervolgde kerk doet er niet toe. Waarom kennen wij geen vervolging? Omdat wij die op afstand houden, uit de weg gaan.”

„Zoek het op”, benadrukt hij. „Ga de confrontatie aan met het kwaad. In een wijk in mijn woonplaats Edinburgh reed regelmatig een drugsdealer rond in een BMW. Hij dealde vanuit zijn auto. Samen met andere leden van de kerkelijke gemeente legde ik mijn handen op zijn auto en zei hem: „In Naam van Jezus: Bekeer je.” Als je het kwaad bedreigt, reageert het. Er kwamen stenen door de ruiten. Andere kerken noemden ons gekke fundamentalisten. Maar we hielden vol en de dealer bleef weg.”

Sommige christenen zeggen niets van vervolging te merken. Boyd-MacMillan citeert de oprichter van Open Doors Anne van der Bijl: „Vervolging is een eer die je moet verdienen.” „Het ontbreken van vervolging kan een zegen zijn”, gaat Boyd-MacMillan verder. „Maar het is niet normaal voor een christen. Dat zegt de Bijbel tenminste. Als wij Christus uitstralen, krijgen we te maken met tegenwerking. Wij maken deel uit van de geestelijke strijd.”

De vervolgde kerk vindt het een eer om vervolgd te worden. „Die eer gunnen ze ons ook. Vervolging brengt je dicht bij Jezus en leert je geestelijke lessen. Te midden van pijn en lijden is er vreugde.”

Oncomfortabel
De Schot ziet de seculiere intolerantie als een grote bedreiging voor westerse christenen. „Neutrale regeringen veranderen in atheïstische overheden die de godsdienst uit het publieke leven willen bannen. Ze dringen ons een ander godsbeeld op, stellen dat onze God liberaal en tolerant is en geen nadruk legt op de verschillen tussen religies.”

Ook het onderwijssysteem waarbij alle vakken doortrokken zijn van atheïsme, noemt de schrijver gevaarlijk. „Kinderen leren zien als een atheïst. Deze atheïst zal ook voortdurend in hen zijn. Als ze bidden, zegt een stemmetje: „Bestaat God wel?” Wie in zo’n omgeving leeft, moet zich inspannen om te denken als een christen.”

Dat lijden onvermijdelijk is, kan een moeilijke boodschap zijn voor westerse christenen. „We zullen offers moeten brengen”, zegt de auteur van ”Volharden in geloof”. „Die waarheid is oncomfortabel. Eigenlijk willen we haar niet kennen. Maar God is het waard. Vervolging brengt ons vreugde en een leven dicht bij Hem.”

Wanneer iemand vervolgd wordt, kan dat om verschillende redenen gebeuren, betoogt Boyd-MacMillan in zijn boek. Kennis van de verschillende soorten vervolging -bijvoorbeeld binnen het gezin, of om culturele redenen- is belangrijk om te weten welke hulp aan vervolgde christenen geboden kan worden. Domweg een Chinees dorp met evangelisatiefolders bombarderen, zoals eens gebeurde, kan meer kwaad dan goed tot gevolg hebben. Terwijl de buitenlandse evangelisten uit het land vertrokken, moesten plaatselijke christelijke leiders de gevangenis in.

Hoe kunnen westerse christenen de vervolgde kerk het beste helpen? „Probeer te luisteren”, zegt Boyd-MacMillan. En verder: „Bid, schrijf en geef.”