Spreek niet te snel over nadere reformatie in deze tijd, adviseert dr. Velema, emeritus hoogleraar van de Theologische Universiteit Apeldoorn van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Want dan wek je de indruk dat je weet wat er in de samenleving leeft en wat er vervolgens nodig is. „Er is zó veel weggeslagen. Volgens mij is er maar één remedie, en dat is de prediking van het Evangelie. We moeten het van het Woord hebben.”Kern van deze prediking is de redding van zondaren door Christus, aldus dr. Velema. Maar die boodschap ligt volgens hem onder vuur. „Daar ben ik toch wel bezorgd over, ja. De kerk wordt grosso modo kleiner en kleiner. Houden we de kern van het Evangelie vast? Er komen ontzaglijk veel verzoekingen op ons af. Daarom moeten we de gemeenten toerusten om bij het Evangelie te blijven.”

Het seculiere levensgevoel, zegt hij, gaat ook de gereformeerde gezindte niet voorbij. „De gedachte dat de mens autonoom is, zit gewoon in de lucht en breidt zich verder uit. Dat leidt tot een handelwijze van eigen goeddunken. Het is een oude gedachte: baas in eigen buik. Gevolg is dat men Gods wet steeds meer als bedillerig gaat ervaren. De wet past niet bij de vrijheidsopvatting van veel mensen.”

Een radicale reformatie is volgens dr. Velema alleen mogelijk wanneer in de prediking op duidelijke wijze de heerschappij van Christus over mensenlevens aan de orde komt. „Alleen dan leren we buigen onder Zijn juk. Ik pleit niet voor een wettisch leven en ook niet voor elke zondag hetzelfde riedeltje in een preek. Maar wel voor variatie, zodat duidelijk wordt dat het moderne levensgevoel in ons allemaal zit.”

Echte reformatie, aldus de Apeldoornse emeritus hoogleraar, uit zich vervolgens op alle terreinen van het leven. „In de omgang met geld en goed, in de contacten met andere mensen, om maar enkele voorbeelden te noemen.”

In deze tijd vraagt vooral de aanwezigheid van honderdduizenden islamieten in Nederland dat christenen hun positie bepalen. Dr. Velema: „De nivellering met het christelijk geloof en de islam zie ik als een grote verzoeking. Als zouden God en Allah dezelfde zijn en christendom en islam in feite hetzelfde zeggen. Dat is een aanslag op de uniciteit van het offer van Christus en de belijdenis van een drie-enig God. En ook hier zijn we geroepen een duidelijke, evangelische boodschap te verkondigen. Over het werk van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, over zonde en genade, over het offer van Christus.”