Na de aangekondigde prijsstijging van alle producten in de schappen van Albert Heijn met 1 procent is de politieke en maatschappelijke discussie over de verpakkingsbelasting losgebarsten. Steen des aanstoots is dat de administratieve lasten van deze belasting onevenredig zwaar op bedrijven drukken, met als gevolg dat zij -begrijpelijk- de kosten doorberekenen aan de consumenten.Nadat de verpakkingsbelasting in het parlement was aangenomen, heeft de Belastingdienst deze in overleg met het bedrijfsleven concreet vormgegeven. En al snel werd duidelijk dat ondernemers van elk product op zeer gedetailleerd niveau moeten registreren welke verpakkingsmaterialen in welke hoeveelheid worden gebruikt.

Een voorbeeld ter illustratie. Een vijfdelige tondeuseset zit al snel in vijftien verschillende soorten verpakkingen. Deze moeten allemaal -tot op de gebruikte nietjes nauwkeurig- apart worden geregistreerd. Dat kan voor ondernemingen met veel verschillende producten gigantisch in de papieren lopen.

Bij de behandeling van het belastingplan heeft de staatssecretaris de Tweede Kamer voorgerekend dat bedrijven gemiddeld 85 euro gaan betalen voor het registreren van de verpakkingsmaterialen. Maar zeg nu zelf: hoeveel soortgelijke producten als de genoemde tondeuse kunnen voor dit geld geregistreerd worden? In werkelijkheid pakken de gemiddelde administratieve lasten voor het bedrijfsleven vele malen hoger uit dan de staatssecretaris heeft voorgerekend. Diverse grote ondernemingen hebben gerapporteerd dat zij alleen in 2008 al meer dan 400.000 euro per bedrijf moeten inboeken aan administratieve lasten.

Wij vinden het nog steeds jammer dat de verpakkingsbelasting maar beperkt zal bijdragen aan een beter milieu. Ongeveer een derde van de geïnde belasting gaat naar het afvalfonds, de rest wordt opgenomen in de algemene middelen. Bovendien worden ondernemers onvoldoende gestimuleerd om minder verpakkingen te gaan gebruiken omdat de opbrengst van de heffing al vaststaat. Concreet: als ondernemers minder of milieuvriendelijker verpakkingen gaan gebruiken, zullen de tarieven omhoog moeten om het gat in de begroting te dichten.

Even voor de positiebepaling: de SGP heeft uiteindelijk voor de verpakkingsbelasting gestemd. Maatregelen die het milieu ten goede kunnen komen, kunnen in principe op onze steun rekenen. Daar kwam bij dat staatssecretaris De Jager van Financiën de Tweede Kamer verzekerde dat de administratieve lasten voor het bedrijfsleven zeer beperkt zouden blijven. Maar zodra duidelijk werd dat de administratieve lasten van deze wetgeving niet in verhouding stonden tot de geïnde milieubelasting, heeft de SGP in verschillende debatten concrete voorstellen gedaan om de administratieve lasten van de verpakkingsbelasting te verminderen. De staatssecretaris heeft de SGP herhaaldelijk toegezegd over de administratieve lasten in overleg te gaan met betrokkenen. In het volgende debat over de verpakkingsbelasting komt het er echt op aan. Dan moet de staatssecretaris hom of kuit geven over de administratieve lasten.

Hand
En wanneer het niet lukt om de lasten te verminderen? Dan is de oplossing betrekkelijk eenvoudig. Diverse ondernemers die het goed menen met hun bedrijf én met het milieu hebben de SGP laten weten dat ze liever een extra milieuheffing boven op hun winstbelasting betalen dan dat ze er een omslachtige en dure boekhouding op na moeten houden. Deze extra milieuheffing zou dan ingezet moeten worden ten gunste van het milieu. Dat is een duidelijke handreiking van de kant van het bedrijfsleven. Politiek Den Haag zou wel gek zijn als het die uitgestoken hand af zou slaan.

De auteurs zijn respectievelijk Tweede Kamerlid voor de SGP en beleidsmedewerker van de SGP-fractie in de Tweede Kamer.