De predikant van de Jeruzalemkerk in Amsterdam sprak donderdagmiddag tijdens de landelijke huishoudelijke vergadering van de studentenvereniging CSFR te Utrecht. Donderdagavond had de installatie plaats van het nieuwe Nijmeegse dispuut ”Quo Vadis”.Ds. Van der Graaf hield een zogenoemde Wapenveldlezing, genoemd naar het blad van de reünistenvereniging van de CSFR, over missionair preken. Hij merkte op dat de bevindelijk-gereformeerde traditie veel in huis heeft om de postmoderne mens te bereiken. Hierbij doelde hij op de combinatie van gevoel en verstand. Gevoel en ervaring, tegenwoordig in, kunnen aansluiten bij bevinding. Daarnaast blijft het verstand zijn waarde behouden en willen mensen weten hoe dingen in elkaar zitten.

Ds. Van der Graaf sprak over „creatief gebruik” van de begrippen gevoel en ervaring als het gaat om het geschikt maken van de gereformeerde theologie voor mensen van nu. Zonde en genade blijven centrale noties, maar ze komen niet altijd direct aan de orde, zo zei hij, omdat postmoderne mensen zich er doorgaans niets bij kunnen voorstellen. Dingen die ze wel ervaren, zijn leegte en het zoeken naar zingeving.

Er is, aldus de Amsterdamse predikant, in deze tijd veel gebrek aan geborgenheid, besef van de ontoereikendheid van het materialisme en onrust in het hart. Mensen worden voortgedreven door levensvragen en zijn bezig met een spirituele zoektocht. Hij raadde aan om het blad Happinez er eens op na te slaan om daarvan een indruk te krijgen.

Grenzen
De predikant gaf aan er zelf alles aan te doen om de leefwereld van de Amsterdammers van nu te leren kennen. Redeemer Church in New York, waar Tim Keller duizenden postmoderne mensen heeft weten te bereiken, is voor hem een voorbeeld.

Ds. van der Graaf: „We moeten dingen opnieuw ontdekken. De klassieke gereformeerde leer loopt tegen grenzen op.” Als lijn om met mensen in gesprek te komen noemde hij de gedachte dat Jezus Christus de diepste vervulling van de leegte van een mensenleven is. Daarnaast sprak hij over het Evangelie als levensleer of wijsheidsleer, die door Jezus gegeven is. Langs die twee lijnen wil hij in gesprek komen met mensen, die dan in een later stadium in aanraking komen met de begrippen zonde en genade.

Overigens erkent de Amsterdamse predikant dat God op bijzondere manieren kan werken, die mensen niet kunnen narekenen. Hij noemde het voorbeeld van een vrouw die door middel van het lezen van een boek dat ze in een evangelische boekwinkel in Amsterdam gekocht had radicaal tot bekering kwam. Ze belandde in de Jeruzalemkerk, waar ds. Van der Graaf een moeilijke preek hield over de brief van Paulus aan de Kolossenzen. De vrouw kwam na afloop van de dienst naar hem toe, bedankte hem en zei dat de dingen waarover hij preekte in haar leven waren gebeurd.

Ds. Van der Graaf adviseerde de studenten om in de stad waar ze studeren christen te zijn en zich niet op te sluiten in een christelijke groep. Hij raadde hen ook aan om kennis te nemen van de leefwereld van de mensen van nu en tegelijkertijd in alles vast te houden aan het Evangelie en daarover te spreken. „We hebben ons al te lang laten wegdrukken. Het Evangelie is een woord voor de wereld.”

Nieuw dispuut
Donderdagavond had de installatie plaats van het Nijmeegse dispuut Quo Vadis. De drie bestuursleden kregen een zilveren medaille aan een rood-zwart lint omgehangen. Op de medaille staan de bekende woorden van Augustinus: ”Inquietum Est Cor Nostrum Donec Requiescat In Te” (”Onrustig is het hart totdat het rust vindt in U”). Het dispuut telt 17 leden. De voorlaatste keer dat een nieuw dispuut startte was Eindhoven/Tilburg, in 1994.