De wijk Oosterwei staat niet zo best bekend in Gouda. Er wonen relatief veel allochtonen, vooral van Marokkaanse afkomst. De criminaliteit onder de jongeren was hoog. Bij de hervormde Vredeskerk (PKN) aan de Dunantsingel werden regelmatig vernielingen aangericht. Tijdens de kerkdiensten werden de auto’s van kerkgangers opengebroken.Toch lijkt het de laatste tijd beter te gaan in de grootste Marokkanenbuurt van Gouda. Leden van de moskee houden tijdens de kerkdiensten in de Vredeskerk de auto’s van de kerkgangers in de gaten. Met het gevolg dat het aantal auto-inbraken drastisch is afgenomen. Ook is het al drie jaar geleden dat er een steen door de ruiten van de Vredeskerk werd gegooid.

Helderblauw
Een zichtbaar gevolg van de verbeterde relatie tussen autochtoon en allochtoon is het vredespad dat wethouder S. Keulen (Cultuur) vanmiddag opende. Een 50 meter lang pad van helderblauwe tegels tussen de Es Salaammoskee en de Vredeskerk. Es Salaam betekent vrede. „Wat is er nu mooier dan een vredespad te maken tussen twee gebouwen die elk vrede in hun naam hebben staan”, zegt predikant ds. Irene Vermeulen. Voor haar is het doel van het pad duidelijk: de vrede in de wijk bevorderen door de beide godsdiensten in contact met elkaar te brengen.

Het idee voor een vredespad ontstond in 2005 tijdens een groot wijkfeest. In eerste instantie bestond het pad slechts uit twee witte lijnen waartussen de kinderen uit de kerk met stoepkrijt mochten kleuren. Het krijt verdween, de lijnen bleven staan. Vorig jaar kwamen twee kunstenaars op het idee om een permanent pad aan te brengen. In augustus verfden zij een 50 meter lang pad tussen de deur van de kerk en de deur van de moskee.

Opvallend
Het helderblauwe pad valt op tussen de grijze stoeptegels en de bruine klinkers. Letterlijk vanaf de voordeur van de kerk gaat het eerst een stukje over de parkeerplaats, dan over de stoep. Daarna steekt het schuin de straat over. Om de hoek van de Dunantsingel stopt het pad vlak voor de ingang van de moskee. Zelfs de treden van het trapje naar de moskeedeur zijn blauw.

Drie Marokkanen die in een busje naast de kerk wat zitten te praten, vinden het vredespad een goed idee. „Wij zijn vrienden”, benadrukt er één. „Ik kom regelmatig in de kerk om eten te brengen als er recepties zijn.”

De film van Wilders vinden de drie allochtonen maar niets. „Maar in deze wijk wordt die film geen probleem. Moslim of christen, we wonen en werken hier gewoon naast elkaar.”

Drie vrouwen die in de Vredeskerk op hun kinderen staan te wachten, vinden het vredespad „een leuk initiatief.” De oudste: „Ik zou graag eens een kijkje willen nemen in de moskee. Vorig jaar was er een open dag, maar toen moest ik werken. Ik hoop dat we er binnenkort alsnog een keer kunnen kijken, ook al zijn we vrouw.”

Bezoek
De dag na de verschijning van ”Fitna” brachten dertig leden van de moskee reeds een bezoek aan de Vredeskerk om over de film te praten. Na de kerkdienst, afgelopen zondag, kwam een handjevol moslimvrouwen op bezoek. „Het ging er heel informeel en spontaan aan toe”, vertelt ds. Vermeulen. „Een lid van onze kerk vroeg me: Weet je waarom een moslimvrouw soms helemaal in het wit loopt? Omdat ze dan net naar Mekka is geweest.”

De hervormden zijn wat Abdouassie Naji betreft ook van harte welkom in de moskee, mits ze het van tevoren even aangeven. De voorzitter van het moskeebestuur noemt het uniek dat een moskee en een kerk zo dicht bij elkaar staan en zo’n goede relatie hebben. „Het vredespad is slechts een aanvulling op deze goede relatie.”

Wat vindt Naji van de soera’s die in ”Fitna” worden genoemd over het uitdelgen van de ongelovigen? „Daar zou ik een hele avond over kunnen praten. Het komt erop neer dat Wilders die teksten helemaal verkeerd uitlegt. In deze wijk is de sfeer zeer positief. Moslims kunnen wel degelijk solidair met andere gelovigen samenleven.”