„De folteringen waren vreselijk”, zegt dr. Shayesteh in de gerieflijke kamer van zijn tijdelijke verblijf in Aalsmeer. „Veel erger dan die drie maanden op het toilet.” Niet lang voor de Iraanse Revolutie in 1979 besluit hij de politiek in te gaan. Iraniërs hebben, onder het bewind van de prowesterse sjah, nog de keuze om meer of minder religieus te zijn. Shayesteh kiest voor een radicale koers omdat hij de koning wil verdrijven.Met de sjah verdwijnt echter ook de vrijheid. Rivaliserende islamitische politici doden elkaar. Shayesteh wordt een bedreiging voor de partij van machthebber ayatollah Khomeini en komt in de gevangenis terecht. „Ik smeekte de bewakers me te doden, maar ze luisterden niet. Ze ’doodden’ me steeds opnieuw, verschillende keren per dag. Voor hen was ik geen moslim meer en dus een slaaf.”

Volgens de evangelist gebruikten de bewakers vrouwelijke gevangenen als seksslavinnen. Medegevangenen van Shayesteh overlijden. Hijzelf komt vrij dankzij de invloed van hooggeplaatste vrienden, hoewel hij ter dood veroordeeld was en nog maar twee weken had mogen leven. „Alles gebeurde volstrekt willekeurig. Je kon gedood of vrijgelaten worden zonder reden.”

De Iraniër vlucht naar Turkije en doet zaken in Istanbul, tot een landgenoot er met zijn geld vandoor gaat naar Duitsland. Wanhopig zoekt Shayesteh contact met christenen. „Alleen om het geld terug te krijgen”, zegt hij veelbetekenend. „Mijn handelspartner was weliswaar moslim, maar hij kwam soms voor zaken in een kerk.”

De leden van deze gemeente proberen hem te helpen en beloven contact te zoeken met vrienden in Duitsland. Shayesteh: „Ik was erg verbaasd over hun vriendelijkheid. Een moslim krijgt ingeprent dat christenen slecht zijn. Maar ook hun krachtige boodschap trof me. De christenen vertelden me dat God hen had gered en verlost.”

Aardbeving
Kort daarna krijgt hij een droom. „Ik bevond me in het huis van mijn vader toen een aardbeving de plek trof. Alles schokte en trilde, mensen schreeuwden, mensen stierven. „God, help me”, bad ik. Daarna zag ik Jezus, als een Licht. Hij zei: „Kom uit het huis van je vader. Ik zal je helpen.” Nadat ik het huis was uitgevlucht, stortte het in. De eerstvolgende zondag luisterde ik in de kerk naar een preek met de titel: ”Het huis op de Rots Jezus”. De predikant verwoordde precies wat ik in mijn droom had gezien. „Kom uit het huis van je vader en zoek je toevlucht bij Jezus.” Droom ik? vroeg ik me af.”

God is een persoonlijk God, ontdekt Shayesteh tijdens het lezen van de Bijbel. „Hij maakt zich openbaar. Ik werd geraakt door de onvoorwaardelijke liefde van Jezus Christus, Die daardoor vrede en verzoening brengt.”

Ook de tegenstellingen tussen de Bijbel en de Koran schokten hem. De Iraanse evangelist zet zijn woorden met gebaren kracht bij. „De redding is realiteit hier op aarde. Ik zou tegen moslims willen zeggen: Als Allah je hier niet redt, doet hij dat na dit leven ook niet. Hij is geen liefhebbend god.”

Doordringend: „Dát opende mijn ogen. De God van de Bijbel en Allah zijn verschillend. Wil je een heilige God volgen of een god die de zonde creëert, zoals de Koran over Allah zegt?”

De verhouding met zijn vrouw, een toegewijd moslima, verandert. „Ik ging haar liefhebben zoals God dat wil. De Koran zegt: sluit je vrouw op in haar kamer tot ze doodgaat. Sla haar, ze is je eigendom. Een moslim houdt van zijn vrouw als van een mobiele telefoon.”

Ook Shayestehs vrouw wordt na een droom christen. „Moslims krijgen een droom van God omdat ze geen Bijbel bezitten en omdat ze in dromen geloven”, verklaart Shayesteh. „Daardoor kan God een droom gebruiken als een kanaal om een boodschap door te geven. Ik ken zeventien Iraanse familieleden die in één nacht dezelfde droom kregen.”

De evangelist krijgt nog steeds, „van tijd tot tijd”, dromen van God. „Dat weet ik omdat ze in lijn zijn met de Bijbel en God verheerlijken.”

Fitna
De evangelist en directeur van de Australische interkerkelijke organisatie ”Exodus from darkness” vertelt zijn levensverhaal net voordat PVV-leider Wilders zijn lang aangekondigde film ”Fitna” uitbrengt. Geruchten over boze moslims en dreigende aanslagen zingen rond. „Kritiek uiten op de islam vind ik prima”, zegt Shayesteh. „Dat daagt moslims uit om na te denken over de waarheid. Bovendien zou ik anders tegen vrijheid van meningsuiting en democratie zijn. Ook voor God mogen we ons uitspreken. Niet voor Allah, dan wordt je de keel doorgesneden.”

Shayesteh haalt met een vlug gebaar zijn wijsvinger langs zijn hals. „Als de film echter aanzet tot haat, draagt hij bij aan het probleem.”

Hij gaat verzitten. „Wat ik tegen meneer Wilders zou willen zeggen is: Verlos je land van de afhankelijkheid van olie, van Saudi-Arabië. Die afhankelijkheid maakt de politiek passief ten aanzien van de islam. Nederlandse politici schromen niet om te vloeken, maar moslims willen ze niet tegen zich in het harnas jagen, omwille van de economie. De beste manier om Nederland te beschermen is veel van Jezus houden. Hij zette niemand het land uit maar gaf Zijn leven om harten te veranderen. Zijn waarheden zijn uniek, ook op politiek, sociaal, ethisch en moreel gebied.”

Christenen moeten in het gesprek met moslims overtuigd zijn van die superioriteit, vindt Shayesteh, die twee boeken schreef over de verschillen tussen de islam en het christendom. „Om daarmee hun hart te raken.”

Dat kan volgens de evangelist het beste in een vriendschappelijke relatie. „Stel hen twee goden voor: een god die de zonde bedenkt en de God van de vrijheid. Als moslims antwoorden naar hun geweten, zeggen ze: De God van de vrijheid is mijn God.”