Aan de rij van gedenkboeken van kerkelijke gemeenten is die van de oud gereformeerde gemeente in Barneveld toegevoegd. De gemeente leek weinig kans te maken om de honderd jaar vol te maken. Toch was dat het geval. De prediking mocht vrucht dragen, mede vanwege de eenvoud die hier bewaard bleef. In dit goed geschreven en af en toe ontroerende boek wordt verhaald van de oorsprong van de gemeente. In 1887 konden enkelen niet langer hun geestelijk brood vinden in de hervormde gemeente. Het jaar daarop werd een kerkje gebouwd. Daarvoor was het Comité ter bevordering van Godsdienst opgericht. In de gemeente gingen oefenaars en predikanten van elders voor. Vanaf het eind van de negentiende eeuw behoorde Barneveld tot de gemeenten die gediend werden door ds. Jac. van Leeuwen, een predikant die sterk aan zijn zelfstandigheid hechtte.

Na het overlijden van ds. Van Leeuwen in 1913 werd contact gelegd met ds. L. Boone van de Oud Gereformeerde Gemeenten. Hij en enkele oefenaars gingen regelmatig voor. Bij dit kerkverband sloot de gemeente zich aan. Al een jaar voor de samenvoeging van de beide oud gereformeerde kerkverbanden in 1948 had ds. Joh. van der Poel in Barneveld gepreekt. Het kerkje puilde uit. Een van die kerkgangers was Jannetje van Ee. Ze was arm in zichzelf, maar rijk in God. De voorgangers voelden zich nauw aan haar verbonden.

De jaren zestig gaven een zodanig verloop te zien dat het voortbestaan van de gemeente werd bedreigd. In 1972 was het ledental tot vijftien leden en doopleden ingekrompen. Dat leidde tot het besluit om geen zondagse diensten meer te beleggen, maar dat nog wel in de week te doen. De opheffing leek onontkoombaar. Ook al omdat het kerkje en de vier huisjes ernaast, die de gemeente had verworven, moesten verdwijnen. Gods weg was anders. De komst van een oud gereformeerd gezin en een oud-ouderling leidde er in 1979 toe dat de zondagse diensten werden hervat. Kort daarop werd een kerkenraad gevormd.

De onderhandelingen met de burgerlijke gemeente resulteerden in de verkoop van het kerkgebouw en de huisjes aan het Achterdorp. Met de koopsom kon een nieuw kerkgebouw worden gebouwd, dat in 1982 in gebruik werd genomen. De gemeente groeide tegen alle verwachting in. Nieuwe ambtsdragers werden gekozen en in 1989 kon een beroep worden uitgebracht op D. Monster als lerend ouderling. De vestiging van het kerkelijk bureau en van een ouderencomplex maakten Barneveld tot een begrip binnen het kerkverband. De groei van de gemeente noodzaakte tot nieuwbouw, die in 1994 in gebruik werd genomen.

Aan ds. Monster wordt ruime aandacht gegeven in dit gedenkboek. Hij was uit Puttershoek afkomstig, waar de Heere hem op zijn levensweg stilzette. In 2006 overleed de geliefde predikant. Zijn laatste preek die hij in de gemeente hield, is met enkele andere preken in dit boek opgenomen. Ook de preek die ds. T. Klok hield bij de begrafenis heeft een plaats gekregen, alsmede de toespraken die zijn gehouden. Ouderling P. N. Klok, een broer van de predikant, zei het kenmerkend: „Dit lieve knechtje is niet meer. (…) Die man had zoveel ontdekking, dat hij meer ónbekeerd was dan békeerd.” Eenvoud en godsvrucht sierden de gang van ds. Monster.

Het dubbele wonder in Barneveld -de herstart en het werk dat de Heere in de harten van kerkgangers heeft willen beginnen- zijn een bemoediging voor gemeenten die het moeilijk hebben. Het Barneveldse voorbeeld laat zien dat de ware godsvrucht ligt in de eer van God, die gebouwd wordt door levende stenen.