Nog niemand in de omgeving van de Nederlandse ontwikkelingswerker is uit eigen beweging begonnen over film of cartoons, laat Keuning vanuit Afghanistan weten. „Ik heb niet het idee dat de ’gewone’ man op straat erg veel interesse heeft voor demonstraties en luidruchtige protesten.”De situatie kan echter van plaats tot plaats verschillen. Zo stelde het gezin, dat al ruim vijf jaar in Afghanistan woont, vorige week een terugreis uit de hoofdstad Kabul uit omdat er informatie was over mogelijke onrust langs de route en een demonstratie op de universiteit van Kabul. „We hebben eerdere negatieve ervaringen gehad met uit de hand gelopen demonstraties en waren eerlijk gezegd behoorlijk bezorgd over onze reis als gezin”. Uiteindelijk verbood de politie de protestmanifestatie en bleef het langs de route rustig zodat de familie zonder problemen thuis kwam.

Keuning snapt dat het verbranden van Nederlandse vlaggen schokkend overkomt. „Maar de realiteit is subtieler dan de media doen geloven.” De eerste vlagverbrandingen vonden plaats in het noordelijke Mazar-e-Sharif en trokken in Nederland veel aandacht. De organisatoren ontbonden de demonstratie evenwel zelf voor het agressief werd. „Een indicatie dat men zelf verantwoordelijkheid neemt”, stelt Keuning.

De Nederlander had „het extra stukje onrust en onzekerheid in ons leven” liever niet gehad, maar weet ook dat dit een realiteit is in een land waar buitenlanders altijd al extra alert moeten zijn. Keuning, in dienst van een Britse hulporganisatie, gaat dan ook gewoon door met zijn werk in afgelegen dorpen in het woestijnachtige noorden van Afghanistan. Voorzichtigheid bij reizen, het vermijden van demonstraties en het goed in de gaten houden van informatie is voorlopig het devies.

Wel vermijdt Keuning voorlopig in gesprekken met lokale collega’s het onderwerp om te voorkomen dat het ’een issue’ wordt . „Aan de andere kant denk ik dat onze staf ons goed genoeg kent om te weten dat wij niet hun vijanden zijn, ook al komen we uit het land waar die film geproduceerd is.”