Laten we eerlijk zijn: atheïsme is in de mode. Sinds de filosoof Nietzsche hebben ongelovigen niet meer zo’n ontvankelijk publiek voor hun goddeloze boodschap gehad als nu - en ze hebben in tijden niet meer zo veel geld verdiend aan hun publicaties als nu. Maar zelfs dat heeft hen geen goed humeur bezorgd. Christopher Hitchens, die een boek schreef met de titel ”God is niet groot. Hoe religie alles vergiftigt”, snauwde: „Veel wat het christendom leert, is niet allen ongeloofwaardig en mythologisch, maar ook immoreel.” En een bekvechtende Richard Dawkins, die de bestseller ”God als misvatting” schreef, stelt dat gelovigen „beter kunnen vertrekken.” Blijkbaar hebben ze nog niet van tolerantie gehoord.Andere auteurs, onder wie Douglas Wilson en Francis Collins, hebben de nieuwe atheïstische show adequaat ontmaskerd. In aansluiting daarop en met in het achterhoofd Bertrand Russells beroemde essay ”Waarom ik geen christen ben”, geef ik in onderstaande punten aan waarom ik het wel ben.

Goed afgestemd
Allereerst over de schepping: het universum blijkt geen groot niemandsland te zijn dat onverschillig is ten opzichte van ons bestaan, maar is er zeer goed op afgestemd om het leven op deze planeet te ondersteunen. Verander iets kleins aan een van de fundamentele natuurkundewetten of aan de omstandigheden van het universum -zoals de zwaartekracht of de kosmologische constanten- en we zouden niet hier zijn. Zoals natuurkundige Paul Davies moest toegeven: „Ik ben meer en meer gaan geloven dat het fysieke universum samengesteld is met een genialiteit die zo onvoorstelbaar is, dat ik het niet zomaar als een vaststaand feit kan accepteren.”

Dan de schoonheid. Beethovens Negende, een sneeuwvlok, de zoete geur van een baby die geslapen heeft en een zonsondergang boven de duinen wijzen allemaal in de richting van een machtige en liefhebbende Schepper. En is het niet interessant om te zien dat wij -in tegenstelling tot dieren- de capaciteit hebben om ons daarover te verwonderen, zelfs tot tranen toe? David zei terecht: „Wat is de mens, dat Gij hem gedenkt?”

Aangaande de betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament: vergeleken met de paar exemplaren die zijn overgebleven van belangrijke antieke werken zoals Homerus’ ”Ilias”, is de ontstaansgeschiedenis van het Nieuwe Testament veel beter gedocumenteerd. Er zijn duizenden manuscripten van het Nieuwe Testament, waarvan sommige dateren uit slechts enkele decennia na zijn ontstaan. Wetenschapper F. F. Bruce zei ooit: „De historiciteit van Christus is voor een historicus net zo’n grondregel als de historiciteit van Julius Caesar.”

Uniek
De Schrift: in tegenstelling tot andere religieuze teksten vertelt de Bijbel ons zowel de goede als de slechte en minder fraaie eigenschappen van zijn helden: Abraham, Jakob, David en Petrus, bijvoorbeeld. Daarnaast bewijst de boodschap van de Schrift zichzelf. Er is wel gezegd dat de verdorvenheid van de mens de enige religieuze leer is die iedere dag empirisch geverifieerd wordt. En de ’oplossing’ van de Bijbel voor onze schuld, Christus’ verzoenend sterven aan het kruis, benadrukt op een unieke manier wat God tot onze redding heeft gedaan, en niet wat wij moeten doen.

Over de persoon van de Heere Jezus: het leven en de leer van Christus zijn uniek in de wereldgeschiedenis, zoals iedere oprechte hindoe, boeddhist, moslim of atheïst zal moeten toegeven. Naar verluidt zei Napoleon: „Ik ken mensen, en ik kan je vertellen dat Jezus Christus geen mens was. Bijgelovige geesten zien een overeenkomst tussen Christus en grondleggers van aardse rijken en de goden van andere religies. Die overeenkomst bestaat niet. Tussen het christendom en welke andere religies dan ook bestaat een oneindige afstand.”

En over Christus’ bewering dat Hij God is, zei C. S. Lewis ooit: „Je kunt Hem voor dwaas uitmaken, je kunt op Hem spugen en Hem als demon vermoorden; of je kunt aan Zijn voeten vallen en Hem Heere en God noemen. Maar laten we niet komen met veinzende onzin dat Hij een grote menselijke leraar zou zijn. Die mogelijkheid heeft Hij niet voor ons opengelaten. Dat was niet Zijn bedoeling.”

Wat betreft de opstanding: na de kruisiging werd Jezus’ graf leeg gevonden. Zijn eerder zo sombere discipelen zetten de Romeinse wereld op z’n kop met de boodschap dat Christus de dood had overwonnen. En ze waren bereid voor die boodschap te sterven. De beste verklaring daarvoor is dat Christus uit de dood is opgestaan, zeggen veel geleerden.

Gaarkeukens
Ondanks vreselijke misdaden die begaan werden in de naam van Christus, brengt het christendom over het algemeen vrijheid en voorspoed. Socioloog Rodney Stark zei eens: „Het succes van het Westen, inclusief de opkomst van de wetenschap, rust geheel op een religieuze fundering, en de mensen die het succes brachten, waren toegewijde christenen.”

Veel christenen hebben zich in hun eertijds slecht gedragen. Maar Christus heeft Zich juist toegelegd op het bekeren van zondaren. Welke andere godsdienst kan een Chuck Colson veranderen? Of een John Newton? Een William Wilberforce? En dan zijn er de ontelbare gaarkeukens, universiteiten, ziekenhuizen en weeshuizen die gesticht zijn tot eer van Christus. Veel atheïsten zijn weliswaar zeer moralistisch, maar hoeveel van zulke instellingen heeft het atheïstische ideaal geproduceerd (afgezien van het communisme, dat zelf een perversie van het christendom is)?

Ten slotte: meer dan 25 jaar geleden kwam Christus in mijn leven. Ondanks dat ik soms terugviel, is mijn geloof verdiept en versterkt, ongeacht wat het leven brengt - ook al zijn dat de woede-uitbarstingen van atheïsten.

De auteur is betrokken bij het Amerikaanse opinieblad Christianity Today, waaruit dit artikel met toestemming is overgenomen.