„Willow Creekdenken heeft breed ingang gevonden”
„Toen ik voor het eerst de resultaten hoorde, was de pijn van het weten bijna ondraaglijk”, schrijft Bill Hybels in zijn voorwoord in het Willow Creekrapport ”Reveal - Where Are You?”. In Nederland heeft de studie „nog niets teweeggebracht”, meldt Jan Ravesloot, voorzitter van het bestuur van Willow Creek Nederland (WCN).
Ravesloot, voorheen hervormd, is sinds enige tijd lid van de evangelische gemeente De Meerkerk in Hoofddorp (ds. W. Tamboer). Deze weet zich nauw verbonden met het Willow Creekgedachtegoed.Ravesloot (momenteel interim-directeur van de VBOK) voert tijdelijk het woord namens WCN: directeur Hans Kuijpers nam per 1 januari afscheid. Interim-directeur is nu Eddy de Pender, gevestigd als zelfstandige coach en lid van de Protestantse Kerk. „Met zijn bestuurlijke en organisatorische ervaring zal hij een belangrijke bijdrage leveren aan het proces van oriëntatie waar Willow Nederland op dit moment mee te maken heeft”, aldus de WCN-website.
Dit „proces van oriëntatie” heeft volgens de voorzitter van het bestuurweinig tot niets van doen met de uitkomsten van Reveal - die volgens Bill Hybels zelf tot de nodige bezinning nopen. „Maar we willen het rapport zeker gaan bestuderen. Want het bevat wel een waarschuwing, voor alle kerken in Nederland; al is de situatie hier anders dan in Amerika.”
Willow Creek lijkt soms, evenals bijvoorbeeld de boeken van Rick Warren of de jeugdkerkbeweging, over haar hoogtepunt heen.
„Die indruk heb ik niet. Er zijn nu 120 lidgemeentes. En op de leadershipsummit die we in oktober vorig jaar hadden georganiseerd, op twee locaties, kwamen 1400 mensen af - uit de volle breedte van de Nederlandse kerken. Op zo’n bijeenkomst merk je ook hoezeer het Willow Creekdenken in de kerken voet aan de grond heeft gekregen, geaccepteerd is. Ik zat zelf naast een predikant uit Friesland, een kleine gemeente. Hij was geen lid van WCN, maar heel enthousiast. Hij paste veel dingen van Willow Creek toe, om zo -ik houd eigenlijk niet zo van dat woord, maar toch- zo laagdrempelig mogelijk te zijn.”
Even rees na het lezen van het rapport Reveal de -misschien wat wantrouwige- gedachte: er ligt weer genoeg stof voor tal van nieuwe Willowconferenties, die weer het nodige aan geld in het laatje zullen brengen.
„Ik vind dat inderdaad geen leuke vraag. Ik bespeur daar ook niets van bij Willow Creek, bij Hybels zelf.”
In hoeverre ziet Willow Creek zichzelf staan in de lijn Reformatie, Nadere Reformatie, puritanisme?
„Nu overvraag je me. Ik weet dat niet. Ik denk wel dat ze in de lijn willen staan van puriteinse schrijvers. Wat mij altijd weer raakt als ik Willow Creek in Chicago bezoek, is dat men het verwacht van God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. Ze willen oprecht Bijbels bezig zijn.
Feit is wel dat het er soms allemaal zo Amerikaans aan toe lijkt te gaan, zo gelikt, zo precies volgens een methode. Dat staat ons Nederlanders wel eens tegen. Maar als je Bill Hybels in een klein gezelschap spreekt, blijkt hij eigenlijk heel klein te zijn. Dan merk je ook zijn worstelingen, zijn gebed, zijn voortdurend zoeken om buitenkerkelijken te bereiken. Dan is hij totaal anders dan op het podium. Ik heb dat ook wel eens persoonlijk tegen hem gezegd: Laat op het podium nu ook eens iets zien van wie je wérkelijk bent.”
Ziet Willow Creek zichzelf als onderdeel van de evangelische beweging?
„Nee. Wij zijn denk ik een organisatie die zich richt op de volle breedte van de kerken. We kennen in Nederland bijvoorbeeld geen zelfstandige Willow Creekgemeenten, al oriënteren gemeenten als De Pijler in Lelystad, de cgk in Zwolle, de Oosterkerk in Zeist, De Meerkerk in Hoofddorp en de Bethelkerk in Drachten zich wel sterk op Willow Creek. Maar ik denk dat wij een soort van DNA vormen dat alle kerken herkennen, met een sterke nadruk op de vraag hoe je het kostbare Evangelie anno 2008 nog kunt overbrengen, juist ook aan niet-kerkelijken.”
