Voorzitter prof. mr. J. H. Hubben van de beoordelingscommissie, officieel de centrale deskundigencommissie Late zwangerschapsafbreking en levensbeëindiging bij pasgeborenen, zei dat donderdagavond in het televisieprogramma Netwerk.De in maart 2007 geïnstalleerde commissie is bedoeld om te toetsen of artsen die het leven van een pasgeborene beëindigen, in aanmerking komen voor strafvervolging. Om uit handen van justitie te blijven, moet sprake zijn van uitzichtloos en ondraaglijk lijden als gevolg van een onbehandelbare aandoening. Artsen dienen verder toestemming te hebben van de ouders. Ook moeten zij een onafhankelijke collega hebben geraadpleegd.

De schattingen van het aantal keren dat artsen in het verleden het leven van pasgeborenen beëindigden, lopen uiteen. Tot dusver gingen onderzoekers ervan uit dat dit jaarlijks zo’n tien tot vijftien keer voorkwam. Begin 2005 werd bekend dat artsen tussen 1997 en 2004 22 meldingen hadden gemaakt, wat zou neerkomen om 3 à 4 meldingen per jaar. Onduidelijk bleef echter hoe veel ingrepen in stilte worden gedaan.

Om zicht te krijgen op deze praktijk en om te zorgen voor een eenduidige medisch-ethische beoordeling riep oud-staatssecretaris Ross de commissie-Hubben in het leven. Bij deze commissie hebben zich sinds maart 2007 dus nog geen artsen gemeld.

„Ik moet aannemen, op grond van cijfers in het verleden, dat zich ook nu gevallen voordoen. Maar we tasten daarover in het duister”, zei prof. Hubben donderdagavond. Gezondheidsjurist prof. dr. J. Legemaate benadrukte vrijdagmorgen dat artsen en juristen met name het afgelopen jaar veelvuldig hebben gediscussieerd over levensbeëindiging bij baby’s. Daarbij is ook forse kritiek geuit. „Ik sluit niet uit dat artsen daardoor nog terughoudender zijn geworden dan ze al waren”, aldus Legemaate, die aandringt op duidelijkheid.

De Nederlandse Vereniging van Kinderartsen gaat er vooralsnog vanuit dat er het afgelopen jaar geen euthanasie op baby’s is verricht. „Door de toegang tot prenatale diagnostiek te verbreden, worden onbehandelbare, levensbedreigende aandoeningen vroeger opgespoord. Artsen die in het verleden kozen voor levensbeëindiging, kunnen daardoor nu besluiten tot zwangerschapsafbreking”, aldus woordvoerder E. Verhagen vanochtend.

De NVK zegt verder te betreuren dat Netwerk geen verschil maakt tussen actieve levensbeëindiging en het staken van een behandeling. „Het eerste moet te allen tijde worden gemeld bij de commissie-Hubben, het tweede niet.”