Mattheüs 7:13 O, wat baat het, mijn vrienden, na lang reizen tot aan de poort van een stad gekomen te zijn, als men dan buitengesloten wordt. Wat kan het toch baten tot aan de haven, na lang reizen, gekomen te zijn en nog even daarvoor schipbreuk te lijden?

O, dat u toch niet enigszins tevergeefs mocht gelopen hebben en dat u dan in uw verwachting jammerlijk bedrogen wordt. Een stap, jawel, een grote stap mankeert er nog aan dat u dadelijk in zal gaan door deze enge poort. Geef uw kostelijke ziel geen rust voordat u deel aan Jezus hebt en met Hem gemeenschap oefent en Hij door het geloof in uw hart woont en werkt. Sta vooral dan daarnaar en geef daar bovenal acht op. Dit is het wezen van de zaak, waar het alles op aankomt en uit welke grond alle deugden en plichten moeten geboren worden. Wat is er van meer belang dan deze zaak, die immers een eeuwig wel of een eeuwig wee raakt? Nu is het nog even tijd en straks zult u het bedrog voor eeuwig moeten betreuren.

Geliefden, u, die wel iets van dat ingaan door die enge poort heeft ondervonden, is u de zonde niet tot een last geworden? Is Jezus u niet wenselijk en dierbaar geworden? Bent u niet dikwijls met al uw zonden en verdorvenheden tot Hem gevlucht om een dorpelwachter te zijn aan Zijn poort?

Joachimus Mobachius,

predikant te Den Bosch
(”De staat van een uitverkorene”, 1744)