„Kerk nalatig bij problemen in huwelijk”
POTOMAC - „Kerken zijn er wel erg druk mee om de huwelijkssluiting perfect te laten verlopen, maar ze doen nauwelijks iets aan huwelijksinstandhouding. Pas als de scherven van het gebroken geluk op de grond liggen, komt de dominee langs.” Deze kritiek uitte Mike McManus gisteren bij de presentatie van een nieuw strategisch plan voor Marriage Savers, een Amerikaanse organisatie die kerken helpt bij huwelijksbehoud.
McManus zegt geschokt te zijn door de nieuwste onderzoeksresultaten over de huwelijksmoraal in de VS. Bureau Zogby International ondervroeg 7000 Amerikanen. Van hen vindt 44 procent een huwelijksverbintenis geen noodzakelijke voorwaarde om als man en vrouw een jarenlange intieme en stabiele relatie te hebben. De helft van de huwelijken die na 1990 zijn gesloten, is binnen tien jaar weer ontbonden. Christelijke echtparen blijken daarop nauwelijks een uitzondering te zijn.Marriage Savers wil kerkenraden meer bewust maken van de noodzaak van huwelijksondersteuning. Die is volgens McManus nog te veel gericht op hulp bij incidenten en ontsporingen. „Wanneer man en vrouw het met elkaar niet meer kunnen vinden, komt de dominee erbij. Die mag dan een lijmpoging wagen. Maar dan is de spankracht al weg. Gelijmde potten houden nauwelijks water. Het is daarom nodig dat, op het moment dat er nog wederzijdse genegenheid is, echtparen geholpen worden bij het investeren in hun huwelijk.”
Concreet denkt McManus aan gespreksgroepen binnen de gemeente waar huwelijkservaringen gedeeld worden. „Er is grote schuchterheid om zoiets op te starten. Maar juist met zulke initiatieven laat je zien dat elk lid in een gemeente een veilige plek heeft zodat hij vrijuit kan spreken over zijn of haar moeiten.”
Begin maart zal McManus een handleiding publiceren waardoor kerkenraden het „doorgaande huwelijksgesprek” inhoud kunnen geven. Daarbij wil hij niet alleen de voorgangers inschakelen, maar ook de hulp inroepen van oudere echtparen van wie het huwelijk ondanks beproevingen en zorgen op een goede manier in stand bleef. Zo kunnen jongere leden delen in de ervaring van ouderen. McManus: „Mensen kunnen soms vertederd raken als ze een jong verliefd stel zien lopen. Ik ben geroerd als ik een bejaard echtpaar zie dat het goed met elkaar heeft.”
De directeur van Marriage Savers vindt dat binnen de christelijke gemeente het huwelijk te veel omhangen wordt met „een stralenkrans van romantiek.” „De realiteit is dat veel echtparen na enkele jaren de romantiek zien verdampen. En als ze dan niet oppassen, raken ze op elkaar uitgekeken. Het gaat erom dat in de christelijke gemeente mensen de ogen worden geopend voor de gaven van de ander. Als je daar als man en vrouw oog voor krijgt, komt er stabiliteit in je huwelijk.”
McManus’ organisatie Marriage Savers werd in 1986 opgericht en heeft inmiddels in 200 Amerikaanse steden contactpunten van waaruit plaatselijke gemeenten ondersteuning krijgen.
