Het parlement had de president eerder dat jaar toestemming gegeven „gevaarlijke radicalen” te laten oppakken ten tijde van een „nationale noodtoestand.” Zo’n noodtoestand werd eind 1950 afgekondigd, toen de Chinezen zich mengden in de Koreaanse oorlog. Die was eind juni uitgebroken.„Het was eigenlijk het begin van de Koude Oorlog en veel Amerikanen zagen de toekomst somber tegemoet. Het „communistisch gevaar dreigde volgens hen en tegen de achtergrond van deze stemming is het voorstel van Hoover aan Truman beter te begrijpen”, meent Allan Nevins, hoogleraar geschiedenis aan de Columbia Universiteit in New York.

Hoover stelde Truman voor om de 12.000 arrestanten op te sluiten in militaire kampen als de gevangenissen overvol raakten. Zij zouden eventueel gehoord kunnen worden voor een evaluatie van hun situatie, maar zij zouden niet het recht krijgen hun detentie legaal aan te vechten (volgens het zogenaamde habeas corpusbeginsel). Het is precies dit recht dat president Bush „buitenlandse strijders” ontzegt die gevangenzitten op de basis Guantanamo Bay in Cuba.

Het voorstel van Hoover kwam aan het licht toen officiële documenten uit de periode 1950-1955 eind vorige week werden vrijgegeven. Uit niets blijkt dat president Truman iets voelde voor het plan van Hoover, die de FBI leidde van 1924 tot 1972. Hoover was een achterdochtig man die bijvoorbeeld ten tijde van de burgerrechtenbeweging dossiers liet samenstellen over onder meer dominee Martin Luther King.

De verschillende presidenten onder wie Hoover diende waren niet allemaal onverdeeld enthousiast over de achterdochtige instelling van hun FBI-directeur. „Men beschouwde hem vaak als een lastpost, maar men was tegelijkertijd erg voorzichtig met hem, want hij beschikte volgens de geruchten over dossiers over toppolitici waarmee hij heel Washington naar z’n hand kon zetten”, aldus professor Nevins.