Brochure DMZ wijst op nut van tijdig regelen begrafenis
WOERDEN - Het komt niet zelden voor dat ouderen worden begraven op een wijze die niet overeenkomstig het Woord van God is, of die niet naar hun eigen wil is. Ambtsdragers moeten daarom proberen zaken rond levenseinde en begrafenis bij hun leden bespreekbaar te maken.
Dat schrijft het deputaatschap diaconale en maatschappelijke zorg (DMZ) van de Gereformeerde Gemeenten in een nieuwe ”Handreiking voor het regelen van de begrafenis”. De handreiking is allereerst bedoeld voor ambtsdragers. DMZ pleit er ook voor dat kerkenraden in hun gemeentegids melding maken van de brochure.Het initiatief voor de handreiking werd genomen door de Stichting Gereformeerde Zorgcentra Zuid-Holland (SGZZH). Als zorgaanbieder wordt de SGZZH soms geconfronteerd met begrafenissen die anders verlopen dan de overledene zelf had gewild. „Conflicten hierover in families zijn geen uitzondering.”
Om die reden heeft de SGZZH nagedacht over het „schriftelijk vastleggen van praktische zaken rondom het overlijden van bewoners.” Uitgangspunt daarbij was „de wens dat bewoners een eer- en stijlvolle begrafenis zullen krijgen overeenkomstig eigen wensen en gebruiken in de reformatorische kerken, die hun grond vinden in het Woord van God.”
In samenwerking met DMZ is men gekomen tot de nu uitgegeven „praktische handreiking.” Daarin staat dat zaken rond overlijden en begraven in de eerste plaats de verantwoordelijkheid zijn van de familie, als deze er is. „Het is echter wel een taak van kerkenraden om met ouder wordende leden hierover te spreken. Daarbij kan het bijzonder nuttig zijn om zaken schriftelijk te laten vastleggen.”
Het is volgens de handreiking een Bijbelse notie om zich niet alleen in geestelijk maar ook in praktisch opzicht voor te bereiden op de dag van het sterven. „Het is voluit een Bijbelse gewoonte, zelfs ook een opdracht, om tijdens het leven zaken te regelen aangaande overlijden en begrafenis.”
Het achterwege blijven daarvan kan leiden tot schrijnende situaties. „Kinderen en familie blijken lang niet altijd te willen handelen in de geest van de overledene. Dit kan voortkomen uit onkunde of ook uit pure onwil.” In een enkel geval kan er zelfs sprake zijn van een crematie tegen de wil van de overledene.
Kerkenraden wordt ook geadviseerd om aan hun leden duidelijk te maken wat ter plaatse het kerkelijke beleid is bij condoleancebezoeken en rouwplechtigheden. „De wensen van de familie en het beleid van de kerkenraad zullen niet altijd met elkaar stroken.”
De brochure besteedt aandacht aan de kennisgeving van overlijden, het condoleancebezoek, de rouwdienst, de begrafenis en persoonlijke wensen aangaande kleding, de plaats van opbaring, de kist, het sluiten van de kist, de gewenste begraafplaats en de gedenksteen.
