Binnenland

Curaçao in de greep van criminelen

Drugscriminelen op Curaçao houden het eiland in een angstige greep. Het aantal afrekeningen in het drugscircuit is de afgelopen maanden schrikbarend gestegen. Met name Colombianen worden daar het slachtoffer van. De meedogenloze manier waarop er wordt gemoord, doet menig eilandbewoner huiveren. Justitie krijgt nog geen grip op de grimmige situatie. „Maar als ze elkaar willen afmaken, dan moeten ze dat maar doen.”

Armand Snijders
26 September 2002 08:39Gewijzigd op 13 November 2020 23:50
CURAÇAO - De begrafenis van Kolochi, een slachtoffer van afrekening in het drugscircuit, op Curaçao. Van de gezichten van veel belangstellenden viel tijdens de begrafenis de spanning en angst af te lezen. De vrienden van Kolochi keken doorlopend om zich
CURAÇAO - De begrafenis van Kolochi, een slachtoffer van afrekening in het drugscircuit, op Curaçao. Van de gezichten van veel belangstellenden viel tijdens de begrafenis de spanning en angst af te lezen. De vrienden van Kolochi keken doorlopend om zich

In 2001 verloren op Curaçao negentien mensen het leven als gevolg van geweld. Afgelopen maandag werd het 32e slachtoffer van moord in dit jaar begraven. Tyronne Damoen, bij de meeste Curaçaoënaars beter bekend als Kolochi, werd ruim een week geleden op klaarlichte dag in zijn auto door onbekenden doodgeschoten. Van de zeven kogels raakten er twee doel, voldoende om een einde te maken aan zijn criminele leven.

Kolochi stond bekend als een zware jongen, die niet vies was van de drugshandel. Een oude bekende van de politie, die meermalen was veroordeeld voor zijn daden. Justitie is ervan overtuigd dat Kolochi het zoveelste slachtoffer was van de woedende strijd in het drugscircuit. De gewelddadige dood van Kolochi zorgde in tegenstelling tot de meeste andere moorden van dit jaar voor een schok op Curaçao. Want ondanks zijn allesbehalve brandschone levenspad was hij bij grote groepen populair, niet in de laatste plaats vanwege zijn gulheid. Bovendien ging het hier om een Curaçaoënaar, terwijl de laatste maanden de doden vooral vielen in de Colombiaanse en, in mindere mate, de Venezolaanse en Afrikaanse gemeenschap op het eiland.

De begrafenis van Kolochi verliep niet bepaald in een ontspannen sfeer. In een opmerkelijke oproep had de familie in rouwadvertenties erop aangedrongen om tijdens de plechtigheden geen schietpartijen te laten plaatsvinden. Tientallen politieagenten met kogelvrije vesten hielden bij de begraafplaats van Santa Maria in Willemstad een oogje in het zeil. Van de gezichten van veel belangstellenden viel tijdens de begrafenis de spanning en angst af te lezen. De vrienden van Kolochi keken doorlopend om zich heen, schijnbaar angstig voor wat mogelijk komen zou. Maar er gebeurde niets, ondanks het feit dat volgens de politie een groot deel van de Curaçaose onderwereld afscheid van de crimineel kwam nemen.

Maar er staat nog wel wat te gebeuren. „Kolochi had dit niet verdiend’’, zegt Junny, een van zijn vrienden.,Hij was een goede jongen die niemand kwaad deed. Hij had zijn fouten, maar was zeker niet de zware crimineel die de kranten van hem maakten. Wie dit op zijn geweten heeft, zal ervoor boeten. Die gaat dood.”

Dat het aantal moordslachtoffers dit jaar niet op 32 zal blijven steken, staat wel vast. De meeste executies zijn door justitie nog niet opgelost. Wel werd enkele weken geleden een Colombiaanse huurmoordenaar in de kraag gevat, die inmiddels twee moorden heeft toegegeven. De politie denkt echter dat hij voor minstens vier andere moorden ook verantwoordelijk is. Ook heeft men inmiddels twee andere huurmoordenaars kunnen identificeren, die echter nog voortvluchtig zijn.

De epidemie van moorden heeft vermoedelijk alles te maken met de strenge controles die sinds april van dit jaar op de Curaçaose luchthaven Hato worden uitgevoerd. Een speciaal douaneteam brengt voor het vertrek van vliegtuigen naar Nederland verdachte passagiers in kaart. De KLM neemt de aanbevelingen van de douanerechercheurs over en weigert deze passagiers, terwijl het zogeheten Hato-team zelf de verdachte reizigers de toegang tot de toestellen van de Curaçaose Dutch Caribbean Airlines (DCA) ontzegt. Bij de KLM blijven per vlucht gemiddeld 25 reizigers achter, bij DCA vijf. Steekproeven hebben aangetoond dat de douane het in 95 procent van de gevallen bij het rechte eind heeft en men inderdaad te doen heeft met drugssmokkelaars.

De consequente controles raken de drugswereld hard. De voor april zo aantrekkelijke en eenvoudige smokkelroute naar Nederland is weggevallen. Tussenhandelaren en smokkelaars kunnen daardoor afspraken niet nakomen en halen zich daarmee de woede van hun opdrachtgevers op de hals. Die nemen geen halve maatregelen en rekenen op de meest gewelddadige wijze met hen af: moord. Vaak is moord niet eens genoeg en wordt om een voorbeeld te stellen het lijk nog in brand gestoken ook.

Advocaat-generaal Ben Swagerman, die medeverantwoordelijk is voor de verscherpte controles op de luchthaven, beaamt dat de reeks moorden en de controles verband met elkaar houden. „Maar dat is natuurlijk geen reden om ermee te stoppen. Wij zijn er om de criminaliteit en de criminelen te bestrijden, niet om ze tegen elkaar te beschermen.”

Ook bij de politie denkt men er zo over. „Als ze elkaar willen afmaken, dan moeten ze dat maar doen”, zegt een woordvoerder. „Belangrijkste is dat we de stroom drugs naar Nederland aan banden leggen.” Wel voorziet hij op termijn andere problemen. „We zien nu al dat er op het eiland steeds minder geld wordt uitgegeven aan luxe goederen en dure auto’s. Dat zou wel eens te maken kunnen hebben met de verminderde inkomsten uit de drugshandel. Dus in economisch opzicht gaat Curaçao er als gevolg van de succesvolle strijd tegen de drugshandel op achteruit.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer