Ontferming
De liefde van deze vrouw was tot haar dochter. Zij was gevoelig voor de ellende van haar dochter, alsof die haar zelf velde. Daarom zegt ze: „Ontferm u mijner.” Zij komt tot Jezus als een die alles verbeurd heeft en ontbloot is van alle eigen waardigheid en die op ontferming hoopt. Daarom komt ze met een ootmoedig hart, en als een ellendige legt zij zich voor Jezus neer, opdat Hij haar zou willen aanzien met een oog van ontferming.
Zij erkent dat Jezus, indien Hij wil, machtig is te geven wat zij begeert. Zij is ervan overtuigd dat Hij een goddelijke almacht heeft om haar dochter, hoe ellendig zij ook is, te verlossen. Zij schrijft Jezus geen weg of wijze voor en laat alles aan Hem over, als zij maar krijgt wat zij begeert. Dat is haar genoeg.Dat deze dochter zo deerlijk van de duivel bezeten is, is een toonbeeld van een natuurlijk mens die toch is als een slaaf van de duivel, waar de vorst der duisternis in woont. Dit is een deerlijke staat, vervreemd van God en een erfgenaam van de eeuwige verdoemenis. Niemand is in staat om zo een te verlossen dan Jezus alleen. Hij is daartoe in de wereld gekomen, opdat Hij de werken van de duivel verbreken zou. Hij is als zodanig in het paradijs beloofd.
Cornelis van Vollenhoven (”De waarheid in het binnenste”, 1759)
Mattheüs 15:22
