Van Salomo lezen we dat hij uit ervaring spreekt als hij schrijft dat hij alle dingen die in de wereld zijn voor ijdel houdt en kwelling van de geest. David zegt, als hij over de onbestendigheid van het schepsel spreekt, dat de zichtbare hemelen zullen vergaan en als een kleed zullen verouderen.Daarom, ziende dat alle schepselen zo broos zijn, hoe behoorden wij bewogen te worden om ons hart en gemoed niet al te zeer aan de schepselen te hechten. Het is niet verboden de creaturen soms tot noodwendig vermaak in dit leven te gebruiken, want ze zijn het werk van Gods handen en geschapen tot de dienst van de mensen.

Het is echter verboden op die schepselen te steunen en ons er op te verlaten als de rechte gelukzaligheid, want zij kunnen ons niet behouden. Wij zijn immers verlost door het kostelijk bloed van Christus. Ons hart mag niet aan deze aardse en vergankelijke dingen hangen. Onze wandel is in de hemel. Wat hebben wij dan met de wereld van doen? Laat dan ook aldaar ons hart zijn.

Paulus Mensonis, predikant te Lekkum, (bij Leeuwarden) (”Tien sin- en spreukrijke predikatiën”, 1658)