Het leek allemaal weer koek en ei tussen Blokhuis en Lont, enkele weken geleden. Lont schreef in een ingezonden stuk in het Nederlands Dagblad dat de homoseksuele praktijk een zonde is die „de geestelijke dood” verdient. Blokhuis distantieerde zich met partijleider en vicepremier Rouvoet van deze uitspraak. Lont was daarover teleurgesteld en overwoog uit de partij te stappen. Na een gesprek met Blokhuis leken de twee weer door één deur te kunnen.Maandag laaide de discussie echter weer in alle hevigheid op toen Lont aankondigde op het Uniecongres van 17 november met een motie te komen waarin de partij uitspreekt dat praktiserende homoseksuelen geen vertegenwoordiger van de ChristenUnie mogen zijn. Lont vindt dat Blokhuis en Rouvoet op dit punt „met twee monden” spreken. Tegenover de achterban houden ze staande dat ze homoseksualiteit afwijzen, maar naar buiten toe zeggen ze dat een homoseksuele relatie geen reden hoeft te zijn op te stappen als vertegenwoordiger van de partij, aldus Lont. Blokhuis en Rouvoet maakten hun opmerkingen naar aanleiding van het opstappen van een Wagenings CU-raadslid dat met haar vriendin ging samenwonen.

Meneer Blokhuis, wat vindt u van de actie van het Amsterdamse deelraadslid?
„Nou, niet zo veel. Ik behoorde niet tot degenen aan wie zij haar e-mail stuurde.”

Maar u leest toch wel kranten?
„Jazeker. Daar spreekt een stuk wantrouwen uit tegenover de partijleiding.”

Hoe komt dat, denkt u?
„Het is een botsing tussen twee werelden. Mevrouw Lont heeft een heel andere achtergrond dan ik.”

Doelt u daarmee op haar allochtone afkomst?
„Nee, dat zeker niet. Het gaat mij niet om de beweringen van Lont, maar meer om het klimaat eromheen; de context van haar beweringen.”

Zegt u daarmee dat u inhoudelijk hetzelfde denkt als Lont over de homoseksuele praktijk?
„Ik dacht dat we in september weer door één deur konden. We denken in grote lijnen hetzelfde.”

Lont zegt dat u geen standpunt wil innemen over praktiserende homoseksuelen binnen de partij. Zij doet dat wel.
„Ik denk dat we elkaar niet meer begrijpen.”

Vindt u dat praktiserende homoseksuelen nu wel of niet binnen de partij kunnen functioneren?
„Nu doet u hetzelfde als mevrouw Lont.”

Homoseksuele praxis is toch strijdig met de Bijbel?
„Dat is zo, maar we mogen de anders geaarde medemens niet afschrijven en uit het oog verliezen.”

Kan een praktiserend homoseksueel nu wel of niet de ChristenUnie vertegenwoordigen?
„Het gaat om de verantwoordelijkheid van een partij en van de politiek. De partij spreekt zich uit over politieke zaken en niet over alles. In haar spreken gaat de partij uit van de Bijbel, maar discussies in de kerk over niet-direct politieke problemen doet de partij niet over. Tegelijk trekt de partij zich wel iets van die discussies aan. Dat maakt de kwestie lastig. Ik ben er tegen die complexiteit te versimpelen met ogenschijnlijk krachtige uitspraken.”

Niet echt een duidelijk antwoord.
„Een politieke partij gaat over politieke vraagstukken en niet zozeer over bijvoorbeeld samenlevingsvormen van haar vertegenwoordigers. Dat is meer een zaak voor de kerk. Daar staat de politieke partij niet helemaal los van, want een vertegenwoordiger van de ChristenUnie moet wel geloofwaardig kunnen optreden. Duidelijker kan ik het niet zeggen.”

Hoe moet het nu verder tussen u en mevrouw Lont?
„Lont moet eerst voldoende steun verwerven voor haar motie. Als dat is gelukt, komt de motie op de bestuurstafel en zal er een gesprek volgen met de indienster. We zien wel wat daar uitkomt.”

De actie van het Amsterdamse ChristenUnie-deelraadslid Lont om praktiserende homoseksuelen te weren als partijvertegenwoordigers, is discriminatie.

Dat stelt de voorzitter van de homobelangenorganisatie COC, Van Dalen. Hij is „verbijsterd” en noemt de actie van Lont in strijd met de wet: „Dit is discriminatie.” Lont wil dat het Uniecongres van haar partij op 17 november uitspreekt dat praktiserende homoseksuelen en lesbiennes de partij niet mogen vertegenwoordigen.

Van Dalen wil dat de ChristenUnie duidelijkheid schept over de plaats van homoseksuelen in de partij. Hij vindt dat partijvoorzitter Blokhuis en vicepremier Rouvoet „met twee monden” spreken. Naar buiten toe lijkt de partijleiding ruimte te willen bieden voor homoseksuelen, maar naar binnen toe niet. Het COC zou graag zien dat homoseksuelen een volwaardige plaats in de partij krijgen.

Opmerkelijk genoeg vindt ook Lont dat de partijleiding met twee monden spreekt. Alleen vindt zij dat de partijdiscussie ertoe moet leiden dat praktiserende homoseksuelen geen functies in de partij mogen bekleden of kandidaat mogen staan voor politieke functies.