De Vries: luis in de pels van bedrijfsleven
AMSTERDAM (ANP) - Beleggers zullen bij de naam Peter Paul de Vries het beeld op hun netvlies krijgen van de man die bij aandeelhoudersvergaderingen steevast bij de microfoon staat en een hele lijst aan lastige vragen afwerkt. De voorman van de Vereniging van Effectenbezitters (VEB) hield gisteren zijn afscheidsborrel in het voormalige Congresgebouw in Den Haag.
Afgelopen weekend haalde hij nog hard uit naar de Nederlandse bedrijfscommissarissen. In een interview zaterdag met De Telegraaf zei De Vries „dat het kennisniveau en uitvoering van hun rol gemiddeld erbarmelijk blijft.”Legendarisch is zijn keiharde botsing met Richard Homburg van het onroerendgoedfonds Uni-Invest in 2001. Homburg graaide de microfoon uit de handen van De Vries en beet hem toe dat hij op een vakbondsleider leek. De ruzie ging over een vergoeding die Homburg zou krijgen ter waarde van 150 miljoen euro voor het afbreken van beschermingsconstructies.
De Vries was al op jonge leeftijd betrokken bij het Nederlandse bedrijfsleven. Het verhaal gaat dat hij tijdens zijn studietijd jaarverslagen doornam en opmerkingen en vragen per brief doorstuurde aan de desbetreffende bestuursvoorzitters. „Ik ben op mijn vijftiende begonnen met beleggen. Op mijn zestiende bezocht ik mijn eerste aandeelhoudersvergadering.”
Peter Paul de Vries werd in 1967 geboren in Putten. Hij studeerde bedrijfseconomie in Rotterdam, met als specialisatie financiering en belegging. Sinds 1989, hij was toen 22, was hij actief bij de Vereniging van Effectenbezitters, waar hij per 1 juli 1995 werd benoemd tot directeur. „Ik sta met de VEB op en ga ermee naar bed. Ik heb geen idee hoe het voelt zonder.”
De Vries wordt wel getypeerd als een straatvechter, maar dan wel een die altijd zorgvuldig zijn huiswerk had gedaan. Hij was volhardend en doortastend in zijn optreden. Hij oogstte respect bij de bestuurders, maar wekte ook geregeld irritatie. Ton Risseeuw vroeg als bestuursvoorzitter van Getronics en president-commissaris bij KPN hem steevast bij elke interruptie naar zijn naam en zijn woonplaats. Dat deed hij alleen bij De Vries.
De vertrekkende VEB-directeur is een fel voorstander van zogeheten corporate governance, regels voor een behoorlijk en controleerbaar bestuur van ondernemingen. Hij zat als kernlid in een commissie die heeft geholpen de code-Tabaksblat voor behoorlijk bestuur op te stellen.
De Vries was betrokken bij de schikking tussen supermarktconcern Ahold en beleggers ter waarde van 1,1 miljard dollar. Verder speelde de VEB via hem een rol bij de affaire rond de aandelenlease van Dexia, die uiteindelijk leidde tot een schikking ter waarde van 1 miljard euro.
Hij hekelde geregeld de optiebeloningen en vertrekpremies van bestuurders, veelal door hen aan zichzelf toegewezen en door commissarissen goedgekeurd. Maar ook instituten zoals toezichthouder Autoriteit Financiële Markten (AFM) en beursonderneming Euronext zat hij op de huid. Nu gaat hij zelf weg -op 14 februari kondigde hij zijn vertrek aan-, zonder vertrekpremie. „Ik krijg geen euro. Dat wil ik ook helemaal niet.”
Ook in de overnamestrijd rond ABN AMRO liep het niet altijd zoals De Vries het had gewild. Hij haalde zijn gelijk bij de ondernemingskamer over de verkoop van ABN-dochter LaSalle, maar de Hoge Raad gaf ABN AMRO uiteindelijk toch groen licht om LaSalle te verkopen. De Vries stelde na de zitting dat hij in zijn loopbaan bij de VEB vaak een zaak had verloren. „De laatste jaren verloor ik er wel steeds minder. Maar als David te vaak Goliath wordt, kun je erop wachten dat je kansen eens keren.”
Pleidooi voor marktmeester
Een marktmeester moet worden aangesteld om toe te zien op overnames. Dat is een van de tien aanbevelingen die voormalig voorman Peter Paul de Vries van de Vereniging van Effectenbezitters (VEB) deed in een soort afscheidsverklaring.
De Vries nam dinsdag officieel afscheid van de beleggersclub.
In zijn verklaring stelt De Vries dat het laatste jaar niet rustig is geweest. „De strijd om ABN AMRO was in alle opzichten bijzonder”, aldus De Vries. „Terugkijkend op de overnamestrijd zijn er wel belangrijke lessen te leren.”
Behalve dat er een marktmeester, waarover minister Bos van Financiën in mei al zei te overwegen deze aan te stellen, moet komen, vindt De Vries onder meer dat beloningssystemen voor bestuurders sterk moeten worden vereenvoudigd.
„Na vandaag houd ik mijn mond”, aldus de Vries, die na achttien jaar afscheid neemt van de VEB en het stokje heeft doorgegeven aan Jan Maarten Slagter, voormalig journalist bij Het Financieele Dagblad. „De ”floor” is voor Jan Maarten. Ik wens hem en het VEB team veel succes en heb daarin het volste vertrouwen.”