De stof -antiwaterstof- is al eerder gemaakt, maar dan slechts in kleine hoeveelheden. De materie loste na korte tijd op doordat de antideeltjes zich bonden aan gewone deeltjes. Met de CERN-deeltjesversneller in Genève zijn de onderzoekers er in augustus in geslaagd 50.000 van dergelijke deeltjes te produceren. Wetenschappers proberen al jaren grotere hoeveelheden antimaterie te creëren om het zogenaamde standaardmodel te testen, dat het gedrag van fundamentele deeltjes beschrijft.

Antimaterie bestond lange tijd alleen in de theorieboeken, sinds Paul Dirac haar bestaan in 1920 voorspelde. Destijds kenden natuurkundigen drie elementaire deeltjes: elektronen, protonen en neutronen. De bouwstenen van een molecuul -atomen- zijn daaruit samengesteld. Dirac voorspelde dat elk deeltje een tegenhanger had: positronen (tegenover elektronen), antiprotonen en antineutronen.

In het CERN-onderzoek hebben de wetenschappers antiprotonen met hoge energie afgeremd en in een kooi van elektromagnetische velden gestopt. Vervolgens zijn langzame positronen toegevoegd. Toen vormde zich antiwaterstof. Waterstof is veruit het simpelste atoom: het bestaat uit een proton waar een elektron omheen cirkelt.

De productie van antimaterie is een energieverslindend proces. Natuurkundigen moeten er 10 miljard keer meer energie instoppen dan er vrijkomt.

Bij schrijvers van sciencefiction is antimaterie populair om in hun boeken het onmogelijke mogelijk te maken. Natuurkundigen zitten met een fundamentelere vraag: Waarom is er in het heelal zoveel gewone materie en moet je enorm veel moeite doen om antimaterie te krijgen? Volgens CERN kan dankzij deze doorbraak het onderzoek naar dit raadsel worden voortgezet.

De EU-commissaris van Onderzoek, Busquin, feliciteerde het CERN vrijdag. Hij denkt al aan studies naar onderwerpen „die grenzen aan sciencefiction”, zoals een parallel heelal en energieproductie met antimaterie.