Kerk & religie

Zwakheid

Wij zien hier het grote onderscheid tussen de wedergeboren mens en de onwedergeboren mens ten aanzien van zijn gevangenneming in de zonde. Die in waarheid zijn wedergeboren, worden soms ten dele gevangengenomen en gebracht onder de macht van hun verdorvenheid, maar onwillig. Ze hebben een ernstig verlangen om van hun gevangenis verlost te worden.

12 October 2007 20:36Gewijzigd op 14 November 2020 05:11

Daarentegen, een mens die geheel vleselijk is en nog ligt in zijn natuurlijke staat, biedt zichzelf gewillig aan de zonde aan en wordt daardoor geleid zonder enige tegenstand. Ja, hij heeft in zijn verdorvenheid een vermaak gelijk de apostel getuigt van de heidenen.Er is genade in de een, maar niet in de ander. De wedergeboren mens mag soms door zwakheid in de zonde vallen. de onherboren mens kan echter nooit op zijn zwakheid pleiten. Dat is een valse stelling. Zijn zonde is zijn zwakheid. Kan dat een zonde van zwakheid genoemd worden, wanneer de mens zich met een volkomen toestemming van de wil en met groot vermaak daartoe begeeft? Neen, het is een zwakheid wanneer de mens tegen de zonde strijdt, er tegen bidt en alle goede middelen gebruikt om zich van dit kwaad te onthouden en dan nochtans door de verdorvenheid wordt weggesleept.

Theodorus Wyckenburgius, predikant te Haarlem (”Rebecca van tweelingen zwanger”, 1658)

Meer over
Meditatie

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer