Dat bleek vrijdag uit de bespreking van het rapport kerkorde en kerkrecht door de generale synode van de CGK, bijeen in Nunspeet.De werkgroep zou de zaak van de rechtspositie van de predikant „fundamenteel” moeten gaan bestuderen. Doel is een „breed gedragen visie”, die kan leiden tot een „eensluidende praktijk” in de kerken.

De synode van 2004 droeg deputaten op zich te bezinnen op de rechtspositie van predikanten, omdat er zowel in de burgerlijke rechtspraak als in kerkelijke kring „grote onduidelijkheid” over het onderwerp bestaat. Die spitst zich toe op de vraag of er sprake is van een arbeidsverhouding tussen predikant en kerkenraad.

In hun rapport wijzen deputaten op de „zaak-Kruis” in de jaren negentig. De rechter sprak toen uit dat er geen sprake is van een arbeidsverhouding tussen predikant en zijn kerkenraad. „In 2005 echter heeft de kantonrechter te Lelystad in de zaak-De Boer (Zeewolde) een uitspraak gedaan die hier diametraal tegenover staat. Hierdoor is grote verwarring en onzekerheid ontstaan.”

Deputaten gaan uit van een „kerkelijk-principiële” lijn: Er is geen sprake van een arbeidsverhouding tussen predikant en kerkenraad. „Dat is strijdig met de bijzondere positie van de Dienaren des Woords, die sámen met de broeders van de kerkenraad van Godswege geroepen wordt om de kudde des Heeren te weiden.”

De burgerlijke rechter kijkt echter niet alleen naar de kerkorde, maar ook naar de praktische regelingen tussen kerkenraad en predikant, zoals beloningen, vakantiedagen en emeritaatsregelingen. „En juist op dit punt wreekt zich dat verschillende deskundigen binnen de gereformeerde gezindte hierover verschillend denken.”

De werkgroep zal moeten bestaan uit deskundigen uit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, de Nederlands Gereformeerde Kerken, de Gereformeerde Gemeenten en de Hersteld Hervormde Kerk, de kerkverbanden waarmee de CGK officiële contacten hebben.