Partijen vis werden door rederij B. -bestaande uit een 72-jarige vader, twee zoons en een neef- buiten de Urker visafslag om rechtstreeks verkocht aan vishandelaren. Het ging veelal om vis die boven de quotumregeling ging. De vis kwam in geen enkele administratie voor.Een andere methode was om schar in de boeken te zetten terwijl het om schol ging. Op schol rust een vangstquotum, op schar niet. De vissoorten lijken op elkaar.

Volgens officier van justitie L. van Kooten is er sprake van „een brutaliteit waar je even stil van wordt.” Onder de ogen van de controledienst AID werden kisten vis weggewerkt. „Dit bezorgt de visserijbranche geen goede naam.”

De Helderse rederij B. heeft met meerdere kotters „een machtige positie” bij de Urker visafslag en daar hebben ze gebruik van gemaakt, omdat volgens getuigen de afslag te bang is om aanvoerders aan te pakken, aldus de officier van justitie.

Op de vraag van de rechter waarom vissers uit Den Helder de gevangen vis in Urk laten veilen, zei vader Nan B.: „Die Urkers trekken alles naar zich toe, of we het nou leuk vinden of niet. Het is de grootste afslag.”

Zoon Peter B. gaf de feiten toe. „Hier is iets niet goed gegaan. We zaten boven het quotum en ik wist niet meer wat ik moest doen. Toen heb ik de stommiteit begaan om het als schar te boeken.”

Tegen hem eiste officier Van Kooten twaalf maanden cel, waarvan de helft voorwaardelijk. Vader B. hoorde vijftien maanden eisen, waarvan vijf voorwaardelijk. De andere zoon en de neef hangt een werkstraf boven het hoofd. Tegen de rederij vorderde de officier een boete van 150.000 euro.

De medewerkers van de Helderse rederij waren woensdag de laatste verdachten in de megazaak van de Urker visfraude. Gedurende negen dagen kwamen in totaal 27 verdachten bij de meervoudige strafkamer van de Leeuwardense rechtbank voor.

Officier Van Kooten eiste eerder in het proces forse gevangenisstraffen tegen onder andere de directie van de Visafslag Urk en enkele vishandelaren. Op 10 oktober doet de rechtbank uitspraak in alle zaken.