Secretaris-generaal Bas Plaisier van de Protestantse Kerk in Nederland ziet de bijeenkomst als een „plek van spiritualiteit, vieren en ontmoeten.” De kerken moeten volgens Plaisier af van de „oecumene van de grote woorden, die uiteindelijk niets opleveren.”De secretaris-generaal behoort tot de meer dan dertig afgevaardigden van de Nederlandse kerken. Vooral de Rooms-Katholieke Kerk stuurt een grote delegatie naar Sibiu, dat dit jaar Europese culturele hoofdstad is. De delegatie bestaat uit veertien personen, onder wie kardinaal Simonis, bisschop Wiertz van Roermond en hulpbisschop Van Burgsteden van Haarlem.

Simonis zegt in het blad rknederland.nl te hopen in Sibiu nieuwe inspiratie te vinden en nieuwe wegen te ontdekken om tot eenheid tussen de kerken te komen. Hij vindt het belangrijk dat de kerken buiten hun eigen grenzen kijken. Ook Wiertz wil de nadruk leggen op wat christenen in Europa bindt. „Het geloof in de ene God is iets dat we samen delen en kunnen uitdragen.”

Wiertz hoopt te kunnen genieten van de „fonkelende wijze waarop de orthodoxe kerken Gods aanwezigheid weten uit te stralen.” In Roemenië is de orthodoxe kerk veruit het grootst, al ligt Sibiu in een gebied waar ook veel protestante christenen wonen.

De bijeenkomst in de Roemeense stad is de eerste oecumenische assemblee in Oost-Europa. De twee vorige hadden in 1989 in de Zwitserse stad Basel en in 1997 in het Oostenrijkse Graz plaats. Ook toen stond voor de deelnemers de ontmoeting tussen christenen van allerlei richtingen voorop, al werd nog wel geprobeerd de oecumenische opdracht in een slotverklaring te vangen. In Basel duurde het uren voor de tekst werd samengesteld, waarbij soms alle deelnemers zich over één woord beraadden.

Evenals voor de assemblees in Basel en Graz zijn de Conferentie van Europese Kerken, waarin protestantse, anglicaanse en protestantse kerken samenwerken, en de Raad van (rooms-katholieke) Bisschoppenconferenties in Europa voor de organisatie verantwoordelijk.

De bijeenkomst in Basel had enkele maanden voor de val van het IJzeren Gordijn plaats. Waarschijnlijk vermoedden slechts enkele deelnemers toen hoe snel de situatie in Europa zou veranderen. De scheiding was goed voelbaar: de organisatoren hadden afgesproken dat zij zich niet over binnen-Europese conflicten zouden uitlaten. Zo werd in de slotverklaring bijvoorbeeld wel de apartheid in Zuid-Afrika veroordeeld, maar werd niets gezegd over de schendingen van de mensenrechten in de communistische landen en over het conflict tussen protestanten en rooms-katholieken in Noord-Ierland.

Ook na Graz waren de gevoelens verdeeld. De deelnemers waren tevreden over de contacten die ze hadden gelegd en de ontmoetingen die ze hadden gehad, maar waren teleurgesteld over de verwaterde slotdocumenten zonder verplichtende aanbevelingen. Wel leidde de assemblee tot een belangrijk document, de Charta Oecumenica. Dat is een tekst waarin de kerken de uitgangspunten van hun oecumenische relaties onder woorden brachten. Op dit stuk was echter veel kritiek. In West-Europa vonden de kerken de teksten veel te dogmatisch, terwijl Oost-Europesanen de tekst vonden getuigen van een voor hen onaanvaardbaar westers liberaal denken.

Eén belangrijke kerkleider ontbreekt in Sibiu: de Roemeens-orthodoxe patriarch. De 92-jarige patriarch Teoctist, die nooit afstand nam van het beleid van de tot 1989 regerende communistische dictator Nicolae Ceausescu, overleed eind juli. Zijn opvolger wordt half september gekozen.