Gelukkig. Naar aanleiding van de Gay Pride wordt er in het RD weer behoorlijk veel geschreven en gedacht over seksualiteit. Samenvattend komen de volgende gedachten en vragen bij mij op. Als wij christenen iets van de homowereld kunnen leren, is het wel dat zij duidelijk en onomwonden voor hun mening uitkomen. Zij doen er ook alles aan om hun standpunt -met bijbehorende praktijken- te verbreiden. Hoe zit dat met ons? Welke stappen zetten wij om het Evangelie -vergeving en verlossing van zonden!- van Jezus Christus te verkondigen? Wandelen wij naar de Geest (Romeinen 8:1)?Het is erg makkelijk de zonden in een ander te herkennen. Vaak stappen we in de valkuil van afwijzing en veroordeling, en vergeten bijvoorbeeld het laatste gedeelte van Johannes 8:11: „Ook Ik veroordeel u niet. Ga heen en zondig niet meer.”

Is de Gay Pride het enige Sodom en Gomorra in Nederland? Hoe ziet het er voor ons uit als we het woord Gay Pride/homoseksualiteit eens vervangen door ”seksuele onreinheid” en het op onszelf, ons huwelijks- of gezinsleven betrekken? Hoe denkt het gros van de christenen over seks, samenwonen, een kerkelijke bevestiging van een ongelijk span, echtscheiding, abortus? Hebben wij geen last van onreine gedachten of praktijken?

Uitweg
Weten wij de uitweg uit bijvoorbeeld seksverslaving, zelfbevrediging of pornoverslaving via internet? Zijn wij in staat aan onze kinderen, vrienden, buren de diepe, rijke bedoeling van het huwelijk uit te leggen? Hebben wij de volheid van de seksualiteit, zoals door God bedoeld in het huwelijk, ook daadwerkelijk ervaren? Zo ja, getuigen wij daarvan? Zo nee, moeten we ons dan niet eens de vraag stellen waarom niet?

Jozef rukte zich los uit de avances van de vrouw van Potifar. Dat was zijn keus. Waarom volgen wij niet vaker zijn voorbeeld? Wij onderschatten de kracht en de invloed van beelden en gedachten, van kinds af aan al (ik spreek uit eigen ervaring). Het begint allemaal met een gedachte. Als we ons gedachteleven zuiver kunnen houden, is het voor satan veel moeilijker binnen te komen. Welke gemeente heeft al een Bijbelstudie over huwelijk en seksualiteit of een bidstond over dit thema? Zijn er gebedswandelingen door de rode/roze zones?

Het diepe geheim van de homoseksueel gerichte mens is dat zij/hij het helemaal niet wil zijn. In het verleden is er mogelijkerwijs een besluit genomen niet zo te zijn als die bepaalde man of vrouw naar aanleiding van een bepaalde ervaring of gezinssituatie. Wie iets in deze gedachte herkent, moet bij Jezus zijn. En wie er niets in herkent, kan het Hem vragen, en bij het kruis alle moeite, pijn, onmacht en zelfs kwaadheid neerleggen. Het tot Hem uitroepen, schreeuwen. Hij verlost, vergeeft en bevrijdt. In die intieme relatie met Hem wil hij ons genezen. Hij weet hoe we zo geworden zijn. Dat was niet Zijn bedoeling, maar is het pijnlijk in ons leven zichtbaar geworden gevolg van de zonde.

Voor wie nog geen relatie met de Heere Jezus heeft, wordt het moeilijk, erg moeilijk, en leiden alle pogingen, hoe pastoraal ook, niet tot bevrijding en vreugde, maar tot bestendiging van een ongemakkelijke en onbevredigende situatie. Durf God te geloven op Zijn Woord. Vertrouw op Jezus’ vergeving aan het kruis. Ga bidden en zoek hulp bij mensen die Zijn hulp en bevrijding uit homoseksualiteit hebben ervaren. Hij doet het. Dat weet ik, uit genade en uit ervaring.