Stichting Ontmoeting werkt in een aantal plaatsen onder dak- en thuislozen. De directeur vertelde regelmatig gesprekken te hebben met zogenoemde draaideurcriminelen die bij Ontmoeting resocialiseren. Afgelopen week sprak hij tijdens het schoffelen twee van hen, die allebei zeiden dat niemand om hen gaf. De ouders van de een waren gescheiden toen hij twee jaar was. Hij had wel een vriendengroep om zich heen verzameld, maar toch had hij het gevoel: „Ik heb niemand die om me geeft.” De ouders van de ander waren allebei verslaafd aan de drugs en hij was van het ene pleeggezin en internaat naar het andere gesleept. Hij had nooit geleerd zich aan iemand te hechten; had ook niemand.Volgens Van Hell zijn het behalve maatschappelijke factoren toch vooral individuele factoren die tot vereenzaming leiden. Hij noemde het belang van een goede opvoeding, waarbij ouders niet steeds zeggen dat hun kinderen het verkeerd doen. „Dan denkt een puber dat hij niets kan en heeft hij grote kans een minderwaardigheidscomplex op te lopen, of hij wil juist de stoere jongen uithangen, met alle kwalijke gevolgen van dien.”

Moeilijke gebeurtenissen in het leven kunnen mede leiden tot een sociaal isolement, aldus Van Hell. Behalve het verlies van familieleden, echtscheiding en het uitraken van verkering noemde hij problemen op het geestelijke vlak. „Soms worstelen jongeren met de vraag Wie de Heere is. Ten slotte doen ze de stap naar het afleggen van belijdenis des geloofs en het gaan aan het heilig avondmaal. Een ouderling komt op bezoek om erover te praten. Er zijn ouderlingen die hun meetlint er op een onverantwoorde manier naast leggen. Als de ouderling de bekering niet overneemt, kan de jongere in het isolement terechtkomen.” Van Hell ziet het als een belangrijke taak voor ouderlingen om jongeren op de juiste manier te begeleiden.

De directeur van stichting Ontmoeting noemde het belangrijk dat jongeren bij zichzelf en bij anderen dingen herkennen, om niet in een sociaal isolement terecht te komen. Hij raadde hen aan echt te durven leven door hun gevoel te laten zien en dat niet te verstoppen. „Doe je niet mooier voor dan je bent. Dat maakt je kwetsbaar, maar je wordt ook gewaardeerd.” Hij wees er op dat het belangrijk is om in evenwicht te zijn. Dat houdt in niet alleen de goede eigenschappen of alleen de slechte eigenschappen te zien, maar beide. „We hebben allemaal onze gaven en onze tekortkomingen.”

Van Hell adviseerde de jongeren uit de veiligheid van het sociaal ongeïnteresseerd zijn te stappen. Hij verhaalde hoe hij eens met een aantal criminelen met tatoeages en oorringen die door stichting Ontmoeting werden opgevangen, naar de kerk ging. Het was schrijnend voor hen zoals de kerkgangers hen aankeken. „We werden bijna de kerk uit gekeken”, zei een van hen na de dienst.

Het is, aldus Van Hell, belangrijk om door het uiterlijk heen te prikken en contact te maken met anderen, ook al is het uiterlijk van die ander heel anders dan dat van reformatorische jongeren. Hij bracht onder andere mensen met een Turkse of Marokkaanse achtergrond ter sprake.

Het allerbelangrijkste noemde hij het om de naaste lief te hebben, in navolging van Christus, die zelfs Zijn vijanden liefhad. „Als je je niet laat leiden door de Heere, laat je je leiden door de satan, die alles kapot wil maken.”