De dag van het oordeel wordt genoemd de dag des Heeren, opdat Hij dan een ieder zal vergelden naar zijn werken. Dit leven is onze dag, dan moeten wij werken. Het manna moest vergaderd worden in zes dagen, niet op de rustdag. De tijd na dit leven is een rustdag.Nu dan, in zes dagen van ons leven is het manna van geloof en bekering te verzamelen. Sommigen gingen uit op de rustdag om manna te zoeken, maar zij vonden het niet. Indien eenmaal onze rustdag gekomen is, zal niemand meer manna vinden noch eten als hij het tevoren niet heeft verzameld. Het toekomende leven is geen tijd van bekering, het is dan geen tijd van wenen en bidden. Het is veel meer een tijd van roepen tot de bergen dan van wenen tot God.

Wij behoren dan geen gelegenheid voorbij te laten gaan van wat ons wordt aangeboden, want wij beseffen niet in welke nalatigheid wij ons werpen. Onze Zaligmaker waarschuwt Jeruzalem: „Och, of gij ook bekende ook nog in deze uwe dag dat tot uw vrede dient.”

Cornelis van Niel, predikant te Gameren (”Welriekende balsem”, 1663)