Het kort geding dient op 4 december voor de rechtbank in Utrecht. Rutten, bestuurslid van het Instituut voor Katholieke Informatie in Nederland en Vlaanderen, wil weten in hoeverre de besluiten van de bisschoppensynode zijn uitgevoerd, wat de Nederlandse bisschoppen daarover aan de paus hebben gerapporteerd en hoe de paus over de voortgang denkt.

Paus Johannes Paulus II riep de synode in 1980 bijeen om een einde te maken aan de verdeeldheid in de Nederlandse kerkprovincie. De synode droeg de bisschoppen onder meer op ervoor te zorgen dat niet-gewijde pastoraal werk(st)ers geen taken vervullen die aan priesters zijn voorbehouden en dat de rooms-katholieke theologische opleidingen in de pas lopen met het leergezag. Verder onderstreepte de synode het belang van wekelijkse eucharistievieringen in elke parochie.

Die besluiten zijn volgens Rutten nog steeds actueel, vooral omdat sinds 1980 het onderscheid tussen priesters en pastoraal werk(st)ers niet is hersteld, maar juist is vervaagd. Over de uitvoering ervan hebben de bisschoppen echter nauwelijks publieke mededelingen gedaan, klaagt hij. Rutten heeft dit jaar diverse pogingen gedaan om daarover van Simonis als voorzitter van de bisschoppenconferentie informatie te krijgen. De antwoorden van de kardinaal zijn voor hem onvoldoende.

Rutten eist een dwangsom van 3000 gulden per dag. Verder eist hij dat de bisschoppenconferentie de inhoud van het vonnis bekendmaakt in het RKK/KRO-programma Kruispunt, het officiële orgaan van het RK-Kerkgenootschap Een-twee-een, het Katholiek Nieuwsblad en de Volkskrant.

Simonis en de bisschoppenconferentie lieten in een schriftelijke reactie weten dat ze Ruttens gang naar de rechter betreuren. „De bisschoppen hadden gehoopt deze kwestie buiten de gerechtelijke sfeer te houden, en vinden het jammer dat Rutten deze stap heeft gezet. Desondanks zien zij het kort geding van 4 december met vertrouwen tegemoet.”