Van hen werden 92 kinderen door de verzorgende ouder meegenomen, in 48 gevallen ging de niet-verzorgende ouder er met het kroost vandoor.Dat blijkt uit woensdag gepubliceerde cijfers van het Centrum Internationale Kinderontvoering (CIK). In totaal vertrokken 66 ouders met 101 kinderen naar een ander land zonder toestemming van de andere ouder. De grootste groep kinderen kwam terecht in Turkije, gevolgd door Egypte, Spanje, Marokko, België en Duitsland. Zo’n 23 ouders namen 34 kinderen mee naar Nederland.

Het centrum is vorig jaar op 1 juni officieel geopend. Sindsdien belden meer dan duizend mensen naar het telefoonnummer voor informatie, advies of begeleiding rondom een (dreigende) ontvoering van kinderen door een van de ouders. In 250 gevallen was er direct sprake van een (dreigende) ontvoering, daarbij waren 311 kinderen betrokken.

Veel landen, waaronder alle lidstaten van de Europese Unie, hebben afspraken over internationale kinderontvoering gemaakt in het Haags Verdrag, dat in oktober 1980 tot stand kwam. Bestaat het vermoeden dat het kind is meegenomen naar een van de 76 landen die bij dat verdrag zijn aangesloten, dan kent het ministerie van Justitie een speciale instantie waarop de ouder van wie het kind is ontvoerd, een beroep kan doen: de Centrale autoriteit. Die werkt nauw samen met de centrale autoriteiten in de andere verdragslanden.

Als het land waar het ontvoerde kind zich bevindt geen partij in het verdrag is, schakelt de Centrale autoriteit het ministerie van Buitenlandse Zaken in. Dat zal een beroep doen op het bewuste land om te handelen in de geest van het Haags Verdrag. Dat gebeurt onder meer met Egypte, Marokko, Tunesië en Turkije.