De Tweede Kamer boog zich donderdag over de pardonregeling voor een groep van 25.000 tot 30.000 asielzoekers die voor 1 april 2001 een verblijfsvergunning hadden aangevraagd.Het kabinet van CDA, PvdA en ChristenUnie heeft eind vorige maand ingestemd met de regeling. Met de gemeenten is al een akkoord gesloten over de uitvoering van de regeling.

De PvdA is erg blij met het generaal pardon. Maar PvdA-Kamerlid Spekman gaf aan nog wel twijfels te hebben over de asielzoekers die vanaf 2001 naar een ander EU-land zijn vertrokken, daar asiel hebben aangevraagd en weer naar Nederland zijn teruggekeerd.

Deze zogeheten Dublinclaimanten hebben volgens de pardonregeling geen recht op een verblijfsvergunning; zij hebben sinds april 2001 niet ononderbroken in Nederland verbleven en voldoen daarom niet aan de voorwaarden.

De PvdA wil, samen met SP en GroenLinks, deze groep het liefst bij de pardonregeling betrekken. Volgens Spekman is Nederland juridisch verantwoordelijk voor de Dublinclaimanten en zouden ze daarom juist wel onder het regeling vallen. Daarnaast willen de linkse partijen een verblijfsvergunning verstrekken aan partners van asielzoekers die niet zijn getrouwd maar wel een duurzame relatie onderhouden.

Het CDA waarschuwde voor een verruiming van het pardon. „De regeling kent duidelijke criteria om te bepalen wie er in aanmerking komen voor een verblijfsvergunning. Als bijvoorbeeld wordt bepleit de Dublinclaimanten onder de regeling te laten vallen, dan kun je ook stellen: Waarom dan ook niet mensen die al zijn teruggekeerd? Een persoon kan net buiten de termijn van aantoonbaar verblijf in Nederland tussen 1 januari en 13 december 2006 vallen. Of iemand voldoet net niet aan de verplichting om binnen de gestelde termijn zijn juiste identiteit aan te tonen”, aldus CDA-Kamerlid Van de Camp. „Laten we alstublieft gewoon beginnen met de uitvoering van de regeling. Geen uitgebreide discussies meer over hoe het allemaal anders zou kunnen of moeten.”

VVD, PVV en SGP zijn zeer kritisch over de pardonregeling. Volgens de SGP, altijd al tegenstander van een pardonregeling, verliest een generaal pardon de individuele asielzoeker uit het oog. „In een goed asielbeleid horen barmhartigheid en rechtvaardigheid immers samen op te trekken. Een generaal pardon lijkt enkel uit te gaan van het principe van barmhartigheid, maar in werkelijkheid is het een vorm van willekeur en rechtsongelijkheid. In een werkelijk barmhartig en rechtvaardig beleid moet niet een kille datum als norm gelden, maar een vlotte, grondige beoordeling van individuele situaties”, aldus SGP-fractieleider Van der Vlies.