The Times
De Engelse krant The Times kan nog altijd geen waardering opbrengen voor De Grote Donorshow van BNN van vrijdag.„De makers van het amusementsprogramma De Grote Donorshow wilden bewustwording creëren in Nederland voor het enorme tekort aan nierdonoren. Werkelijk? Dat klinkt net zo geveinsd als de amusante suggestie van Channel 4 tijdens de laatste afleveringen van Celebrity Big Brother dat het uitzenden van de scheldpartij tussen Jade Goody en Shilpa Shetty een waardig debat over racisme in Groot-Brittannië moest bevorderen. (…)

Kijkers zaten niet te likkebaarden om te kijken omdat ze graag meer wilden weten over de situatie van mensen die wachten op een niertranplantatie, maar omdat ze een volgende smeuïge, excentrieke show verwachtten, alleen met hogere inzet. Zoals verslaafden altijd grotere doses van hun lievelingsdrug nodig hebben om dezelfde vervoering te bereiken, zoeken kijkers van dit soort programma’s naar steeds schaamtelozer gedrag van de deelnemers om hen ervan te overtuigen te blijven kijken. (…)

Met deze controverse heeft Enedemol niet alleen de drempel voor smaakloosheid op tv verlaagd, maar orgaandonatie ook tot een onderwerp gemaakt voor dierentuintelevisie door drie echte nierzoekers het programma in te lokken met het argument dat zij -verre van het trivialiseren van hun toestand op leven en dood- een krachtige bijdrage zouden leveren aan het nationale medische debat.

De Grote Donorshow is een product van een tijd waarin elke burger tegenwoordig gelooft dat hij geboren wordt met het recht op leven in een democratie, op een oordeel in een jury van gelijken en op een flits van tv-roem; zelfs als alles wat ze te bieden hebben hun op handen zijnde dood is.

Daardoor worden mensen zo gemakkelijk ingepalmd voor deze show. Dergelijk gedrag in het aanschijn van de dood is voor hen niet langer onbetamelijk. Ze waren er klaar voor om in hun sofa’s neer te zijgen met hun telefonisch bestelde pizza’s en zich voor te bereiden hun stem in te toetsen voor de deelnemer die volgens hun gevoel (…) gezegend zou moeten worden met een verlenging van het leven.”

Die Welt
De Duitse krant Die Welt verbaast zich erover dat iedereen zich zo makkelijk heeft laten beetnemen door BNN.

„Achteraf is men altijd slimmer. Maar bij alle fascinatie voor de gotspe van de Nederlandse zender BNN moet men toch zeggen: de tv-makers hadden het zeer makkelijk hun orgaandonorshow als een serieus programma te verkopen. Want de aankondiging dat een echte zieke haar nier aanbiedt, werd met een bereidwilligheid geloofd die ernstig doet twijfelen aan de medische competentie van het publiek.

Waar had de operatie moeten plaatsvinden, aangezien alle Nederlandse transplantatiecentra hadden verklaard dat het bij hen niet gebeurde? Wie had de operatie moeten uitvoeren nadat het koninklijk artsenverbond tot een boycot had opgeroepen? De bedrijfshulpverlener van BNN? Hoe had BNN drie zieken kunnen vinden die niet alleen meespeelden, maar ook biologisch als ”ontvanger” pasten?”

Le Figaro
Heeft de beweging van de andersglobalisten nog bestaansrecht? vraagt de Franse krant Le Figaro zich af.

„Het is tegenwoordig een voldongen feit: mondialisering bestaat; wat rest is die beter vorm te geven. Ieder individu, iedere staat voelt wel aan dat het om zijn toekomst gaat. En -ironie van de geschiedenis- het zijn de regeringen zelf, de vertegenwoordigers van het wettig gezag, die zich meester hebben gemaakt van een aantal geliefde thema van de andersglobalisten.

Het is Tony Blair die Afrika, „wond in het menselijk geweten”, heeft gemaakt tot een prioriteit van de G-8-toppen. Het is Jacques Chirac die heeft besloten tot een heffing op het luchtverkeer om de strijd tegen aids aan te gaan. Het is de Republikeinse gouverneur van Californië, Arnold Schwarzenegger, die de jacht op vervuilende auto’s heeft geopend. Het is Al Gore die zich heeft opgeworpen als paladijn van de ecologie. Overal, tot in China toe, staat bescherming van het milieu boven aan de lijst van politieke doeleinden, zowel van rechts als van links.

Het is zelfs niet meer nodig om revolutionair te zijn om de president van de Verenigde Staten aan de schandpaal te nagelen. ’Zijn’ oorlog in Irak en zijn koppige weigering de opwarming van het klimaat te erkennen, zijn voldoende geweest om hem af te schilderen als een duivel in de ogen van de gehele wereld, inclusief een aantal verantwoordelijken in de rijke landen.

Het activisme van de professionele betogers in Rostock mag dan doorgaan, het betekent niet een opleving van het andersglobalisme. Als slachtoffer van de aanslagen van 11 september 2001, die de aandacht hebben verlegd naar het islamitisch terrorisme en alle angsten hebben samengebundeld, betaalt de beweging bovendien mogelijk nu ook de rekening van een nieuwe koude oorlog tussen Oost en West. Nooit immers is de spanning tussen Washington en Moskou zo groot geweest als sinds de val van de Berlijnse Muur.”

Samenstelling: buitenlandredactie