Een christen kan onkundig zijn van hoe hij zijn vrede met God door het geloof, in zijn rechtvaardigmaking zal behouden. Niettegenstaande alle afdwalingen in zijn gehoorzaamheid en heiligmaking, of als hij die mist, zal hij daarom de wet verbreken? Indien een nalatig christen, die zorgeloos wandelt, vrede ontbreekt door de beschuldiging van de wet, dan is het Gods goedheid hem geen vrede in zichzelf te geven zolang hij in vrede is met zijn begeerlijkheden. Die vrede zal in een ongelukkige droefheid eindigen, die verkregen is door verzet tegen de wet.Het is maar pleisterwerk dat iemand zijn vrede behoudt door zijn ogen voor de weg van de vrede te sluiten. Een dienstknecht kan vrede hebben in zijn losse wandel door te denken dat zijn meester geen werk van hem verlangt en dat hij zijn talent wel begraven mag. Maar, o, wat zal zijn heer tot hem zeggen aan het einde van de dag en als hij op de avond komt om met hem af te rekenen?

Thomas Sheppard, predikant te Cambridge (”De gezonde gelovige”, 1676)